Szinek

Bardzo dobrze jest to wytłumaczone na wiki: http://www.wiki.piwo.org/Sweet_Stout#Historia

Uwaga uwaga. Ktoś ma jakiś sukces, komuś się coś udało. Natychmiast trzeba go skopać!

Indolencja u fanów rocka? Coś ci się chyba pomyliło...
Pewnie miałeś na myśli ondulacje, ale to głównie u fanów glam rocka :-D

Może SMaSH?

Komentujcie ten temat w linku do rp.pl który podał Jake, a nie na tym forum.

Zbieram się do zakupu sterownika STC-1000, mam do wyboru dwie wersje:
https://www.wish.com/c/5357a5ac090b55530dc78ee6
https://www.wish.com/c/5335269c3797f60c81ab60aa
 
Różnią się one prądem znamionowym: 10A kontra 30A, oba przy 220V. Które wybrać?
Dla zainteresowanych: koszt tego sterownika na wish.com to 20zł, posiadam zniżkę 32zł dla wszystkich, na PW mogę podać adres do rejestracji z bonusem.

Zbieram się do zakupu sterownika STC-1000, mam do wyboru dwie wersje:
https://www.wish.com/c/5357a5ac090b55530dc78ee6
https://www.wish.com/c/5335269c3797f60c81ab60aa
 
Różnią się one prądem znamionowym: 10A kontra 30A, oba przy 220V. Które wybrać?
Dla zainteresowanych: koszt tego sterownika na wish.com to 20zł, posiadam zniżkę 32zł dla wszystkich, na PW mogę podać adres do rejestracji z bonusem.

American Wheat? 50% pilsa, 44-48% pszenicznego, 2-6% karmelowego pszenicznego. Goryczka <30 IBU, Cascade i Chinook na aromat. Neutralne drożdże.

Za wcześniej odpalasz. Jeśli masz odsuniętą klamrę przy zapalaniu - otwierasz zawór i czekasz 3 sek. (gaz wypchnie powietrze z dolotu do palnika) i odpalasz płomień.
Drugi sposób - zamknij klamrę całkowicie tak aby zasłonić otwór, odpal płomień, odsłoń klamrę.

Zamówiłem z wish dwa przedmioty na początku roku - oba dotarły w dość standardowym czasie, niecałe 20 dni.
Tak tanio, ponieważ jest promocja i rozdają karty prezentowe o wartości 10$/32zł. W przeciwieństwie do aliexpress/ebay tutaj wysyłka jest płatna, ale oscyluje ona prawie zawsze w okolicy 10zł.

Kupiłem, mój wybrany sklep ma blisko 3000 opinii:

więc o rzetelność się nie martwię.

Przy okazji parę słów do miłośników karmelu w kontekście American IPA. Mam wrażenie, że część z Was wydaje się nie rozumieć czym jest ten styl piwa.
 
To nie jest tak, że uważam słód karmelowy w IPA za zło i błąd w sztuce. Złem i błędem w sztuce jest tylko wtedy, kiedy używa się go bez opamiętania i twierdzi się, że tak powinno być.
Czy zapomnieliście, że AIPA ma pachnieć i smakować chmielem? To piwo, w którym ma błyszczeć i uderzać chmiel! Cytrusy, tropiki, nuty żywiczne, kwiatowe - w różnych proporcjach, zależy od fantazji piwowara. To chmiel ma być na pierwszym miejscu i w aromacie i w smaku.
I zupełnie nie chodzi mi o goryczkę. O goryczce na razie zapominamy.
 
Wąchając AIPA macie się czuć jakbyście byli w markecie i nagle na części owocowo-warzywnej wybuchły wszystkie owoce. Macie czuć intensywne, świeże, żywe, mięsiste owoce. Miąższ świeżo przeciętego grejpfruta, mango i innych. Albo np. żywicę - świeżo złamaną igiełkę sosny, taką która się jeszcze lepi w palcach.
Podobnie powinno być w smaku. I na tym polega IPA - to jest orkiestra chmielu. I jeszcze raz podkreślam, że nie chodzi o goryczkę!
 
Słodowość (w tym karmelowość) potrzebna jest AIPA tylko do kontrowania niektórych smaków, jak np. roślinnych, łodygowych, trawiastości, które w piwie chmielonym w takich ilościach mniej lub bardziej zawsze są obecne. Słodowość (w tym karmelowość) potrzebna jest w AIPA także do wspierania niektórych słodszych smaków pochodzących z chmielu. I także oczywiście do balansowania goryczki. Kiedy słodowości (w tym karmelowości) jest zbyt dużo, po pierwsze część z tego bogactwa nut owocowych i innych pochodzących z chmielu zostaje przykryta.
Po drugie, piwo robi się cięższe, a profil słodszy, co obniża pijalność.
Po trzecie, paradoksalnie w piwie bardzo mocno chmielonym, karmel wydłuża goryczkę.
 
Oczywiście istnieją mocniej karmelowe IPA i niektóre potrafią być bardzo dobre (np. State Side IPA, Mikkelera), ale do takiego piwa wypadałoby nieco inaczej dobierać chmiele ( w kierunku bardziej żywicznych ), niż do np. jasnej IPA (cytrusy, tropiki).
Ładowanie dziesięciu odmian chmielu do piwa, które jest mocno karmelowe nie ma większego sensu, ponieważ i tak lżejsze nuty owocowe zostaną przykryte.
 
Oczywiście wysoka karmelowość przykrywa również wady fermentacji, a także braki w chmieleniu, na co kilka postów wyżej zwrócił uwagę Crosis. Taniej i łatwiej jest uwarzyć karmelową IPA, bo czy będzie tam mniej czy więcej chmielowości w profilu i tak trudno rozpoznać. A do jasnej trzeba doładować na bogato, bo inaczej będzie pustak. A to trochę kosztuje.
To raz.
 
Dwa:
Czy potraficie czytać ze zrozumieniem opisy stylów?
Wklejam tłumaczenie BJCP z wiki na piwo.org
 
Aromat
Od wydatnego do intensywnego aromatu chmielowego z cytrusowym, kwiatowym, perfumowym, żywicznym, sosnowym, i/albo owocowym charakterem wynikającym z użycia amerykańskich chmieli. Wiele wersji jest chmielonych na zimno i mogą posiadać dodatkowy trawiasty aromat, aczkolwiek nie jest wymagany. Troszeczkę czystej słodowej słodkości może być wyczuwalnej w tle, ale powinna być na niższym poziomie niż w wersji English IPA. Owocowość, zarówno estrowa jak i chmielowa może być wyczuwalna w niektórych wersjach, pomimo neutralnej fermentacji, jest to również akceptowalne. Słaby aromat alkoholu może być wyczuwalny.
 
Czyli:
- Aromat chmielu w AIPA ma być co najmniej średnio silny, do intensywnego!
- TROSZECZKĘ!!! słodowości może być w tle
 
Smak
Smak chmielowy na poziomie od średniego do wysokiego, powinien odzwierciedlać charakter chmieli amerykańskich: cytrusowy, kwiatowy, żywiczny, sosnowy i owocowy. Średnio mocna do bardzo mocna goryczka, aczkolwiek słodowa podstawa wspiera mocny chmielowy charakter i balansuje smak. Smak słodowy powinien być na niskim do średniego i jest generalnie czysty i słodowo słodki, aczkolwiek troszkę karmelowych czy tostowych smaków na niskim poziomie jest dopuszczalnych. Brak dwuacetylu. Lekkie posmaki owocowe są do przyjęcia, ale nie są wymagane. Goryczka może utrzymywać się w posmaku, ale nie powinna być ostra. Średnio wytrawny do wytrawny finisz. Trochę czysto alkoholowych smaków może być wyczuwalnych w mocniejszych wersjach. Smaki dębowe są w tym stylu nieodpowiednie. Może być troszkę siarczanowy, ale większość przykładów tego piwa go nie wykazuje.
 
Czyli:
- Smak chmielowy CO NAJMNIEJ ŚREDNI!!!, do WYSOKIEGO!
- Smak słodowy NISKI maksymalnie średnio intensywny
- Smak karmelowy O ILE JEST!!! to dopuszczalny na NISKIM poziomie
 
Słowo "niski" należy rozmumieć jako "subtelne nuty w tle" - bo na pierwszym planie ma być chmiel!
 
W pewnym uproszczeniu możemy założyć, że jeżeli dostajemy do ręki nie ciemne piwo z amerykańskim chmielem, to:
- jeżeli na pierwszym miejscu wyeksponowana w smaku i w aromacie jest chmielowość, to w zależności od intensywności i pełni trzymamy w ręku albo American Pale Ale, albo American India Pale Ale, albo Imperial India Pale Ale;
- jeżeli na pierwszym miejscu wyeksponowana w smaku i w aromacie jest słodowość (w tym karmelowość), to w zależności od intensywności i pełni trzymamy w ręku albo American Amber Ale, albo American Barley Wine.
 
Podsumowując, jeżeli w smaku i w aromacie jest więcej słodowości (w tym karmelowości) niż chmielowości, to nie jest to AIPA!!!
 
Ktoś może powiedzieć, że piwowar ma prawo warzyć piwo jakie chce i nazywać je jak chce. Ależ oczywiście, że może.
 
Problem jest w tym, że coraz wiecej osób zaczyna pić takie intensywnie karmelowe piwo i wzorować się na nim.
Zaczyna myśleć, że tak powinno być, że to jest właśnie AIPA. A to zwyczajnie boczna uliczka stylu jest.
Optymistycznie zakładając, że w ogóle w stylu się mieści. Parę postów wyżej ktoś wspomniał o "Ataku Chmielu". Chmielu? Poważnie? Dla mnie to jest trochę mocniej chmielone Amber Ale.
 
Modne zrobiło się ostatnio określenie "hop head". Następnym razem, jak będziesz pił swoją ulubioną AIPĘ, zastanów się dokładnie, czego jest więcej w profilu: chmielu, czy karmelu. Bo może się okazać, że jesteś "słodziak-karmelek", a nie "hop head".
 
A teraz w końcu o goryczce.
 
To nie jest tak, że skoro IPA to koniecznie musi mieć ostrą i przytłaczającą goryczkę. Nie musi. To mit.
Może jest ktoś na forum, kto w grudniu w Warszawie próbował oryginału zeszłorocznego GCh? To na pewno pamięta, jak delikatne było to piwo i jak delikatną miało goryczkę. A przecież tam poszło około pół kilo chmielu, licząc na standardową warkę i miało ponad 80 IBU (mierzone przez GŻ, Beersmith pokazywał ponad sto).
Można zrobić delikatną goryczkę nie ważne ile by miało IBU! Warzyłem takie piwa. Wprawdzie rzadko, ale piłem takie piwa zagraniczne i wprawdzie rzadko, ale piłem takie piwa z polskich browarów.
 
Ostra goryczka = kiepska goryczka!
 
Co psuje goryczkę? Mnóstwo rzeczy. Długi temat. Ale zwrócę tu uwagę na jeden, bardzo częsty aspekt - na alkoholowość. Kiedy alkohol jest wyraźny, goryczka zaczyna się robić pikantna, piekąca, paląca, ostra, zalegająca, długa. Bardzo częsty grzech.
Inny grzech to obecność siarkowodoru związanego z kiepską fermentacją. Uwytrawnia on piwo, maskuje i zmienia profil aromatyczny chmielu, a także wydłuża goryczkę i sprawia, że robi się tępa. Nie czujecie w zapachu? To nie znaczy, że nie ma. Czasami wychodzi w aromacie jako zgniła owocowość. Mimo to nie czuć? Powąchajcie pustą szklankę po zakończeniu picia. Śmierdzi zgniłym sianem? To właśnie to.
 
Poniżej podam niektóre z określeń, stosowanych przez sędziów na konkursach do opisu charakteru i jakości goryczki. Niektóre pozytywne, niektóre negatywne.
Następnym razem, jak będziesz pił swoją ulubioną AIPĘ, zastanów się jak odczuwasz goryczkę i dobierz słowa, które ją określają.
 
chmielowa - alkoholowa, fenolowa (plastikowa), garbnikowa (roślinna/łodygowa)
krótka - długa, zalegająca
intensywna, średnio intensywna, bardzo intensywna
łagodna, delikatna - wysuszająca, ściągająca, piekąca, paląca, drażniąca, tępa.
 
Następnym razem, jak będziesz pił swoją ulubioną AIPĘ, weź pod uwagę te wszystkie rzeczy, które napisałem powyżej i zastanów się, czy aby na pewno jest dobrym piwem.
Jeżeli jest - to super. Bywają solidne IPA na polskim rynku. Nie mówię, że nie.
Jeżeli nie jest - trudno. Na pewno ma inne zalety. Pij, jak Ci smakuje. Ale przynajmniej nie traktuj tego jako wzorzec stylu i coś na czymś powinieneś się wzorować.
 
 
Nie wiem, czy to co napisałem jest zarozumiałe i czy wynika z tego, że innych piwowarów traktuję jak durniów, którzy nie potrafią warzyć piwa. Każdy zinterpretuje jak zechce.

W tym programie http://www.brewersfriend.com/mash-chemistry-and-brewing-water-calculator/ w zakładce "Water Target Selection" możesz wybrać profil występujący w danym mieście (np. Burton on Trent, Pilzno) typowy dla piw w danym stylu.

Podobno monachijski potrafić dać ten tostowo-ciasteczkowy aromat, ale mi również nie udało się tego z niego wydobyć.
Poza tym z ciastek są słynne słody biscuit oraz abbey.

zgoda, artykuł, który wyszperałeś jest świetny. Można według niego przygotować interesujące syropy cukrowe. Wszystko jest zależne od temperatury, w której przeprowadzamy procesy i odpowiednich proporcji składników. I tak:
 
Potrzebujemy:
 
- 1kg cukru (dokładnie 2 funty, czyli 0,91kg)
- szklankę wody (anglojęzyczni mają "cup of water" czyli w przeliczeniu 240ml),
- DAP (fosforan dwuamonu), będący jednoskładnikową pożywką dla drożdży, miarę odmierzamy w "teaspoonach" czyli "łyczeczkach" od herbaty, czyli 1 teaspoon = około 4,9g
 
Cały proces wygląda następująco: 1kg cukru, różne dawki DAP (w zależności od pożądanego efektu) i szklankę wody doprowadzamy do wrzenia na wolnym ogniu. Mieszanie nie jest konieczne. Kiedy syrop osiągnie odpowiednią temperaturę, zatrzymujemy proces wrzenia poprzez dolanie odpowiedniej ilości wody i delikatnie mieszanie. Jest to niebezpieczny moment, gdyż roztwór zaczyna pryskać. Po dodaniu wody, należy rozpuścić syrop, delikatnie mieszając aż do uzyskania jednolitej konsystencji.
 
 
250F = 121°C Jasny, lekko różowy kolor. W zasadzie prosty, słodki syrop.
 
1kg cukru
1 szklanka wody (240ml)
1/2 łyżeczki DAP (3g)
1/2 szklanki wody (120ml)
 
260F = 126°C Morela. Smak przypomina brzoskwinię i sok z białych winogron. Czasami bardzo łagodny, ciepły smak wanilii.
 
1kg cukru
1 szklanka wody (240ml)
1 łyżeczki DAP (5g)
3/4 szklanki wody (180ml)
 
270F = 132°C Barwa morelowo-pomarańczowa, z nutą czerwieni. Łagodny smak karmelu i słodkich owoców. Nieznaczny posmak wanilii i ciepłych tonów kardamonu. W dalekim tle śliwki i suszone morele.
 
1kg cukru
1 szklanka wody (240ml)
1,5 łyżeczki DAP (7g)
1 szklanka wody (240ml)
 
280F = 137°C Bursztyn. Mocny karmel i intensywny posmak kardamonu i śliwki.
 
1kg cukru
1 szklanka wody (240ml)
2 łyżeczki DAP (10g)
1,25 szklanki wody (300ml)
 
290F = 143°C Głęboki bursztyn z odcieniami czerwieni. Dominują rodzynki i śliwki z nutą tostów i kawy. Głębokie posmaki karmelu.
 
1kg cukru
1 szklanka wody (240ml)
2,5 łyżeczki DAP (13g)
1,5 szklanki wody (360ml)
 
 
300F = 150°C Mahoń, bardziej brązowy niż czerwony. Posmak rodzynek i fig.
 
1kg cukru
1 szklanka wody (240ml)
3 łyżeczki DAP (15g)
1,75 szklanki wody (420ml)
 
Proces jest bardzo łatwy do przeprowadzenia. Nic nie pryska, nie burzy się, a efekt jest rewelacyjny! Polecam!

Pewnego razu chciałem sprawdzić czy moja warka złapała infekcję czy nie. Po żmudnym przekopaniu całego posta "infekcja?!" doszedłem do wniosku, że dobrze by było zebrać wszystkie fotki w jedną galerię, z odnośnikami, by przyszłym początkującym piwowarom zaoszczędzić czasu na szukanie pasującej infekcji, by ów zaoszczędzony czas mogli spożytkować na bardziej pożyteczne zajęcia (np. warzenie).
 
Poniżej zamieszczam infekcje zebrane ze wspomnianego posta (tylko fotki dodane jako załączniki, a nie odnośniki do innych serwisów).
 
Nie dodawajcie swoich komentarzy w tym wątku, ponieważ chciałbym zachować możliwość łatwego (i ładnego) uaktualniania galerii, jeśli zajdzie taka potrzeba. Komentarze dodawajcie w oddzielnym, przeznaczonym specjalnie do tego, poście.
 
Dodaje po maksymalnie 20 fotek na wpis, jako że takie jest ograniczenie tego forum.

obadaj ile ci paruje z gara i wysładzaj do objętości np jak robisz 20 litrów 12 z 4kg słodu to musisz np 24 litry mieć przed gotowanie ( 4 litry licze na odparowanie ale to zalezy ile u ciebie wychodzi)

Ach, no tak. Co nie zmienia faktu, że nadal powodzenia

Podsumowanie 3 sezonu
 
Część piw z jesieni (warki #27 - #36) została podsumowana wcześniej.
http://www.piwo.org/...234#entry247234
 
warka #37 Dortmunder 12,5°Blg i Alertmunder 12,5°Blg
Pierwsze podejście do stylu, bardzo udane, przynajmniej ta wersja na dolniakach bo druga część nie ruszyła i musiałem posiłkować się Danstar Nottingham. Przy okazji wyszło, że receptura pod piwo dolnej fermentacji kompletnie nie sprawdziła się na górną fermentację, piwo było dość płaskie, chmiel mocno schowany - w bezpośrednim porównaniu z wersją dolnej fermentacji przegrywała w przed biegach. Ogólnie styl przypadł mi do gustu, taki bardziej słodowy dolniak ale z konkretnych chmieleniem, z pewnością będę powtarzał.
 
warka #38 Schwarzbier 12°Blg
Ciemny dolniak to podstawa w moim browarze, ponownie wyszedł bardzo smaczny, jeszcze mam 1 keg w zapasie. Zmniejszyłem ilość karmelu w stosunku do zeszłorocznej wersji co podniosło pijalność piwu.
 
warka #39 Czeski Pilzner 11°Blg
Goryczka od Brewer's Gold nie koniecznie przypadł mi do gustu, jest dość specyficzna, taka lekko ziemista, ziołowa ale ogólnie piwo poszło dość szybko, lekki lager w ciepłe dni schodzi jak woda. Nawet pisząc te słowa sama nazwa przyprawia mnie o natychmiastowe wysychania gardła. Pilznerów czeski nigdy dość.
 
warka #40 Boston Lager 10,5°Blg
Receptura klon, wyszła całkiem inna niż oryginał ale wyszła bardzo dobrze, jeden z lepszych lagerów jakie zrobiłem. Kilka słów napisałem już kilka postów wyżej.
 
warka #41 100% Peated Ale 13,2°Blg
Początek akcji 100% Peated Ale, którą chciałem zarazić innych, piwo bardzo wyraziste typu kochaj albo nienawidź. W roli głównej słód whisky i 100% jego zasyp. Będą na pewno powtórki z udziałem własnego, aromatycznego oraz palonego słodu zrobionego ze .. słodu whisky. Już na jesień kolejna wersja.
 
warka #42 Marcowe 12,6°Blg
Piwo wciąż stoi w dwóch kegach. Jeszcze nie ruszyłem, w poprzednim roku Marcowe wyszło takie sobie, kolejna próba, może przekonam się do stylu bo jednak wychodzi na to, że z lżejszych piw dolnej fermentacji wolę te bardziej chmielowe style. Żona powoli również a w sumie głównie pod nią robione było to piwo. W przyszłym roku w jego miejscu wskoczy chyba Lager wiedeński w wersji mocno chmielonej.
 
warka #43 Grodziskie 7,7°Blg
Pierwsze podejście do Grodziskiego w klasycznej wersji. Nie wyszło do końca jak chciałem, trochę zawiedziony bardzo nikła wędzonością. Ale zawziąłem się i postanowiłem zrobić jeszcze kilka prób bo wędzonki bardzo lubię, a Grodziskie na lato to wręcz wymarzone dla mnie połączenie.
 
warka #44 Urbock 16,5°Blg (20l)
Kolejne podejście do Urbocka. Zwiększyłem drastycznie ilość słodu wędzonego aby jeszcze zwiększyć wędzoność ale efekt na razie jest średni. Piwo dość młode, ma dopiero 2,5 miesiąca więc jeszcze poczekam z oceną. Tak czy siak za rok kolejna warka Urbocka, obowiązkowo!
 
warka #45 Porter 16,7°Blg (20l),
Porter Bałtycki w wersji light, tak dla odmiany do zeszłorocznej wersji hard (22,5°Blg). Całkiem udane piwo choć jeszcze bardzo młode, pierwsze testy napałają nadzieją. Choć powiem szczerze, że jednak mocniejsza wersja będzie chyba lepsza. W tej wersji light te same smaki są po prostu mniej wyraziste od wersji hard, ale z drugiej strony widziałem potrzeba zrobienia sobie właśnie takiego lżejszego Porterka. Porter Bałtycki wchodzi mi w krew.
 
Ogólnie sezon dolnej fermentacji wyszedł bardzo dobrze. W 2-3 kegach wyszło mi delikatne mydło w aromacie, tak jakby od zasadowych środków myjących, muszę pamiętać żeby "zakwaszać" kega bo jak widać kwaśne piwo nie neutralizuje tego do końca.
 
warka #46 Żytni Ciemny Saison 14,8°Blg (25l)
Pierwsze podejście do Saisona, który chodził za mną od roku, wersja z żytem i słodem czekoladowym. Nie wiele mogę powiedzieć o nim, na razie smakuje jak klasyczny belg, wymaga dłuższego wyleżakowania aby słód mógł wyjść na wierzch. Cierpliwie poczekam, zresztą to i tak piwo robione z myślą o jesieni.
 
warka #47 Biały Jasiek 9,2°Blg
Witbier to obowiązkowa pozycja w moim browarze. Przy okazji miałem okazję testować nowe drożdże od Fermentum Mobile. Test wypadł pomyślnie bo piwo na FM poszło w błyskawicznym tempie. Co prawda Wit wyszedł cieńszy niż miał być ale to nie przeszkodziło w jego szybkim osuszeniu. Zwiększona ilość skórki pomarańczy w końcu dała pożądany efekt, nawet może zbyt mocny bo pomarańcz objawił się również o dziwo w smaku. Znalazłem graniczną ilość tego dodatku, teraz kwestia wysterowania idealnej ilości. Drugą część tej warki zrobiłem na popularnych Wyeast 3463 Forbidden Fruit ale nie do końca jestem zadowolony, drożdże dały zbyt dużą pełnię, podbiły i tak już mocne pomarańcze, wszystko to sprawiło że piwo straciło trochę na rześkości. Pod 3463 pewnie trzeba by było trochę przerobić proces (zacieranie, zasyp) aby uzyskać efekt do jakiego dążę. Będę miał to na uwadze jeśli jeszcze będą używał tych drożdży. Na dzień dzisiejszy drożdże FM Białe Walonki, jak już będą dostępne na rynku, będą podstawową opcją do Witbiera w moim browarze.
 
Edit:
Po miesiącu leżakowania część na Wyeast 3463 świetnie się ułożyła. Dominacja pomarańczy pozostała ale pojawiła się rześkość na finiszu. Wyszło bardzo dobrze, trzeba było tylko trochę poczekać.
 
warka #48 White IPA 13,6°Blg
W weekend odpaliłem kega, wersja na wspomnianych wyżej Wyeast 3463 Forbbiden Fruit. Niestety, trochę klapa, nie wiem czy to kwestia drożdży czy proces poszedł coś nie tak, receptura wydaje się w porządku. W założenia połączenia z IPA ale goryczki praktycznie brak (50IBU), aromat amerykańskich chmieli bardzo bardzo słaby. Wyszedł taki trochę słodki ulepek. Na razie kega odpinam i podpinam wersja na Białych Walonkach.
 
warka #49 Grodziskie IPA 7,5°Blg
Tak jak wspomniałem przy #43 próby Grodziskie miały nastąpić i nastąpiły. Tym razem na oryginalnych drożdżach ze skosu. Wszystko pięknie szło póki nie pomyliłem się i nie wrzuciłem Iungi zamiast Lubelskiego. Wysoka goryczka sprawiła, że postanowiłem trochę pokombinować z tą warką, chmiel na zimno w postaci 50g Mosiac dał naprawdę wybuchową mieszankę. Sosnowo owocowy aromat pomieszany z wędzonką. Dziwne ale o dziwo piwo całkiem całkiem. Goryczka, która jak twierdzi BS2 miał być na poziomie 50 IBU bardzo szybko się stonowała i aktualnie jest na dość średnim poziomie. Piwo szybko znika.
 
Ostatnie dwie warki sezonu wciąż pracują lub dojrzewają, warka #50 Dziki Gon v.1 15°Blg jest na cichej z Brettami, #51 Grodziskie 8°Blg poszło niedawno do kega. Więcej o tym piwach później.
 
Było to rekordowy sezon bo zrobiłem aż 25 warek i uwarzyłem aż 621l piwa. Jednak w maju czułem już znurzenie sezonem więc na przyszłe lata będę raczej wcześniej kończył. Długi weekend majowy to graniczny okres po którym już nic mi się chce. Zresztą zanosi się na to, że przy zwiększonym wybiciu (43-49l) i tak będę robił więcej litrów piwa stąd też będę mógł powiesić garnek na kołek właśnie na majówkę.

Oprócz smarowania trzeba lekko pilniczkiem zeszlifować kanty prowadnic bo robi się taki grzbiet i się zaczyna blokować.

Witam
 
Miałem podobny problem z eterną na poczatku. Pomogło przesmarowanie smarem wszystkich prowadnic i elementów ruchomych.
U mnie najbardziej przycinał się sworzeń głowicy. Ja dałem smar wysokotemperaturowy( akurat taki był pod reką,) ale zwykła wazelina techniczna czy ŁT -43 tez powinno dać rade.

jeśli chodzi o kolendrę to w klonie wita z Hoegaarden jest użyte 2x 0.5oz (2x 14g) kolendry - sprawdź czy takie coś Ci pasuje i dosyp odpowiednio

A co to jest dori?

KosciaK zapewne ma rację, bo używam angielskiego systemu, a w programie kropka zamieniana mi jest automatycznie na przecinek.

No co ty jutro idzie witbier, ale teraz w erze domowego multitapu w chacie muszę nieco zróżnicować . Żeby ładnie się "zgrało".
 

Rozmiar lejka jest akurat taki, że wchodzi szczelnie w rurkę fermentacyjną - kupiłem zestaw z Tesco za 8zł (3 różne rozmiary, średni jest akurat). Niestety całą machine trzeba trzymać pod kranem, ale myślę, że spokojnie można ją w jakiś sposób przymontować.