lopez

No i jestem po pierwszym teście i nie obyło się bez problemów..
Raz, że muszę zmienić ułożenie pomp, bo obecnie nie mogą się samoczynnie odpowietrzyć.
Dwa - nie wyobrażam sobie działania takiego układu wyłącznie na sztywnych rurkach.. Przy puszczaniu wrzącej wody w cały obwód chłodzący (w celu dezynfekcji, bez zimnej wody) całość dość intensywnie się zapowietrza - po prostu tworzą się liczne pęcherzyki pary, które szybko zbierają się w spore bąble powietrza. Mam wrażenie, że bez elastycznych węży nie da się tego szybko w biegu odpowietrzyć
Ja trochę pomachałem wężykami i nieco ruszyło, a gdy zalałem w końcu zimną wodę, to przepływ wrócił do normy, czyli w moim przypadku ok. 9 L/min. na wylocie.
Generalnie - przykładajcie dużą uwagę do problemu odpowietrzania już na etapie planowania całości.
 
Niestety w garażu mam obecnie ok. 25 st. a zimna woda w kranie ma 18 st.
Ciężko to odnieść do warunków jesionno-zimowo-wiosennych, ale takie mam wyniki:
 
30 L wrzątku do:
50 st.C - 9 min
30 st.C - 24 min
27 st.C - 30 min
24 st.C - 39 min
 
Na tym zakończyłem testy, bo zimną wodę w kranie mam w sumie ciepłą, a lodu brak.
Test whirpoola nie wypalił, bo grzałem 30L a wylot w kotle mam ustawiony na minimum 40L przez co woda wracała ponad lustrem cieczy i wszystko się bełtało zamiast wirować (choć pewien ruch wirowy był zauważalny). Tak czy siak na samej wodzie bez chmielu to i tak niewiele zauważę.
pzdr

Przytrafiło mi się coś identycznego. Co prawda nie w instalacji HERMS, ale jednak Przy dokręcaniu zaworów należy uważać by nie przesadzić, bo złączka do której dokręcałeś (w Twoim wypadku nypel dwustronny jak dobrze widzę) po prostu wypchnęła (wycisnęła) połówkę zaworu. Gdybyś przykręcił zawór z drugiej strony to nic takiego by się nie przytrafiło.

Różnica jest taka że zawór 3 częściowy możesz rozkręcić i porządnie wyczyścić i powrotem złożyć.

Z powodu "małej" awarii rozpoczynam modyfikacje mojego zestawu - zmieniam prawie całą armaturę na nierdzewkę.
W sprzedaży występują zawory nierdzewne 2-częściowe i 3-częściowe. Ma ktoś z kolegów pojęcie jakie są między nimi różnice poza innym sposobem montowania, budową i ceną ??
Czy dla naszych zastosowań ma to jakiegolwiek znaczenie który z nich wybiorę ? Czy ten 3-częściowy jest bardziej wytrzymały, czy to tylko kwestia montażu ?
 
Tak ku przestrodze wrzucam jeszcze 2 fotki tego co pozostało po zwykłym zaworze kulowym (brak nierdzewki) który wielokrotnie używałem przy dolnym odpływie z kotła warzelnego.
Gotowałem w tym ponad 60L wrzątku, potem przez 1,5 godziny chłodziło się poprzez przepływ tego wrzątku przez HLT z zimną wodą.
Na koniec zlałem całość do fermentora i chcąc przeczyścić wężyki próbowałem odkręcić złącze geka wpięte w ten zawór.
W efekcie połówka zaworu została mi w ręce - po prostu go ukręciłem prawie bez użycia siły Najwidoczniej zawór nie wytrzymał ciągłych zmian temperatury...
 
Bogu dzięki, że nie stało się to gdy jeszcze gotowałem, bo pewnie skończyłbym z poparzeniami i zalał cały garaż wrzątkiem

Testowałem u siebie kilka opcji filtracji z użyciem srajwężyka i zawsze miałem problemy z zatykaniem oplotu chmielinami
W ekstremalnym przypadku musiałem włożyć rękę do ok. 20L chłodnej brzeczki, bo stanęło na amen..
 
Ostatnio przeszedłem na filtrację zimnej brzeczki przy użyciu gazy jałowej (1,5 pln w aptece) i nie ma mowy o przytkanym oplocie - zawór 1" przytkał mi się dopiero przy stosowaniu 40g curacao - nie spłynęło jedynie ostatnie 1,5-2 L

Ponieważ do gazu ziemnego z sieci potrzeba innej średnicy dysz w palniku.

http://allegro.pl/maszynka-krajalnica-do-makaronu-tytoniu-ziol-150-i3751028955.html
 
Najtańszy śrutownik walcowy. mam już drugi taki. pierwszy zajeździłem, bo nie nasmarowałem tulejek. W obecnie eksploatowanym egzemplarzu zaaplikowałem towot i chodzi bez najmniejszego oporu, nie ścierają się tuleje.
Jedyna rzecz, jaką trzeba uczynić, to rozkręcenie, nacięcie walców cienką tarczą oraz zmontowanie ze sklejki zasobnika w kształcie trójkąta (wtedy dopasowuje się idealnie do wlotu).
Można napędzać korbką, silnikiem z kołem. Świetnie sprawdza się tania wiertarka, do której montujemy końcówkę od dużego płaskiego śrubokręta. Słód ok 9-10 kg śrutuję w ok 15-20 min. Można szybciej, ale zastosowane są tuleje z tworzywa sztucznego i na pewno nie jest to teflon
 
Zapomniałem dodać, że maszynkę należy przykręcić do jakiegoś blatu. Należy odkręcić oryginalną podstawkę i na stałe przytwierdzić, np. do deski z otworem, między otwór a maszynkę włożyć lejek wycięty z PET'a 5-litrowego.
 
I maltmill gotowy.
 
Oczywiście z regulacją szczeliny

taborety gazowe w cenie mikołajowej
 
http://allegro.pl/gazowa-kuchenka-turystyczna-zeliwo-weltbild-i3744775455.html?source=mlt
http://allegro.pl/gazowa-kuchenka-turystyczna-i3766389802.html?source=mlt
http://allegro.pl/gazowa-kuchenka-turystyczna-i3769496236.html?source=mlt

Kupiłem PRM+ do nowej instalacji HERMS 4,5 kW.
Producent rzeczywiście jest bardzo elastyczny - na moją prośbę zmodyfikował oprogramowanie tak, aby wykorzystywało w procesie warzenia drugą sondę tempertury.
W efekcie oprócz standardowej regulacji mogę ustawić maksymalną temperaturę w zbiorniku HLT, przy której zasilanie grzałki jest odłączane - dzięki temu nie ma ryzyka miejscowego przegrzania w trakcie przepływu.
Po pierwszych testach na samej wodzie wydaje się jednak, że ten dodatkowy punkt pomiaru temperatury będzie zbędny - możliwość regulacji algorytmu grzania na każdym etapie warzenia jest na tyle elastyczna, że po kilku próbach bez problemu wysterowałem całość tak, aby nie przekraczała znacznie zadanych temperatur i grzała całkiem szybko.
Testu na zacierze jeszcze nie było z racji problemów z hydrauliką.
 
Coby nie było, że tylko słodzę - oto wady :
- na realizację czekałem kilka tygodni mimo zapewnień o kilku dniach
- niewielkie niedociągnięcia w wykonaniu:
1. wentylator źle zmontowany i potwornie obcierał o obudowę - poluzowanie śrubek wentylatora usunęło problem
2. zdarzają się momenty, gdy sonda temperatury przestaje przesyłać sygnał (nagle pokazuje 0 st.) przez co sterownik głupieje i wali nagle 100% mocy - jak na razie pomogło dociśnięcie wtyczek sond temperatury... jak będzie dalej, to stwierdzę przy pierwszych warkach.
 
Generalnie (jak na razie) jestem zadowolony - bardzo dobre możliwości regulacji dla każdego etapu, fajny wyraźny wyświetlacz, niezła cena i wyjątkowo elastyczny producent - da się odczuć, że zależy mu na zadowoleniu klienta.

Wrócę do tematu, bo mi dzisiaj 10 kg słodu poszło w kanał
Czy te 13kg robiłeś w systemie herms ? Chodzi mi o to czy używałeś wtedy pompy do zasysania poniżej sita.
Jak drobno śrutowałeś ? Standardowo jak przy zwykłej grawitacyjnej filtracji, czy grubiej ?
 
Ja w końcu kupiłem jednak blachę 1mm tak ja Ty i ponacinałem nieco gęściej i do tego kierunek nacięć 'promienisty'
Dzisiaj miałem pierwszy test na słodzie i sito natychmiast złożyło mi się pod naporem śruty i podciśnienia jak jakaś wydmuszka
Jestem w szoku, bo blacha KO nawet po nacięciu bardzo niechętnie się poddawała naciskowi, a tu mi ją wygięło w wachlarzyk jak papier
Przy testach na samej wodzie nawet na maksymalnych przepływach pompy nic takiego się nie działo..
 
Nie wiem co dalej robić.. grubsza blacha czy nacięcia tak jak u Ciebie, czyli nie tak gęsto i raczej równolegle do promienia - z jednej strony więcej nacięć zwiększa powierzchnię przepływu więc także zmniejsza podciśnienie, z drugiej osłabia wytrzymałość..
 
#edit - miało być "i raczej prostopadle do promienia"

Płatność kartą, cła nie ma - może przytrafić się vat. Przy wartościach paczek do 40 usd raczej nie czepiają się.
Sklep - chyba zgłoszę się do chinola po prowizję.
Ja do swoich dwóch dokupiłem zasilacz przemysłowy 24V 200W.

Te trzy rzeczy robię podczas kegowania:
 
1. Chmielenie na zimno w kegach: do tego IMO nadają się tylko szyszki, granulat się nie nadaje bo się rozpuszcza w piwie dając zielony kolor i trawiasty smak. Wrzuć szyszki go dużej siatki (ja używam siatki z nylonu 5 gal) i pozwól aby to pływało na powierzchni piwa. W ten sposób pod koniec kega, gdy zwykle smak i aromat chmieli jest niższy niż na początku, chmiel w worku jest bliżej rurki odpływowej w kegu dając równy i świezy smak i aromat chmielu w kegu.
 
2. Klarowanie żelatyną w kugu: 1/2 paczki żelatyny spożywczej, rozpuszczonej w ciepłej wodzie (ok. 3/4 szklanki wody), wlewam do kega podczas kegowania.
 
3. Refermentacja w kegach: do kega daje 70g = 2.5oz = 1/3 szklanki cukru kuchennego (nie "glukozy"), rozpuszczonego w przegotowanej wodzie (ok. 3/4 szklanki wody). Po dodaniu cukru smaruję uszczelkę wazeliną spożywczą i podłączam do butli CO2. Zamykasz CO2, wypuszczasz powietrze z kega, otwierasz CO2 ponownie żeby uszczelnić, odstawiasz na 2-3 tygodnie do refermentacji.
 
Po refermentacji piwo wstawiam do kegeratora na 2-3 dni aby je schłodzić, potem pierwszy pint z osadami idzie do zlewu, następnie otrzymujesz piwo klarowne, nagazowane, gotowe do picia
 

Cześć. Zrob podstawke pod blachę, o.zdjęcie popros Qxa.
 
Wysyłane z mojego LT18i za pomocą Tapatalk 2
 
 

Neonówka świeci bo pokazuje napięcie indukowane w cewkach silnika (SEM) , jeżeli pomiędzy przewodem N a rdzeniem silnika miernik nie pokazuje żadnego napięcia
to jest dobrze i nie ma co się bać. Można na rdzeń silnika podpiąć przewód ochronny i neonówka nie będzie świeciła

@GP... aleś odpowiedział koledze na pytanie, jak nie masz nic do dodania w temacie, to racz nie dotykać klawiatury.
Co do beczek, to na pewno wytrzymają, większość z nich przeznaczona jest od przenoszenia wraz z zawartością o dużo większej gęstości niż 1g/cm2 Czyli przy objętości 80l powinny wytrzymać więcej niż 80kg obciążenia. Sam warzę warki po 80l, ale ze względu na ciężar zrezygnowałem z dużych beczek i fermentuję w normalnych fermentorach- kwestia wygody. Poza tym mogę się pobawić i każde wiadro zadać innymi drożdżami, co ma swoje plusy

A miałem tak samo i koledzy na forum pomogli.
Masz zapewne ten model bez termopary i zapalarki
 
Odkręcasz zawór w taborecie (dużo!), liczysz 1...2...3 i przykładasz płomień (spokojnie - nic Ci nie wybuchnie).

Kalkulator obliczania ilości gęstwy/sarterów/drożdży suchych - do tego kalkuluje z uwzględnieniem wymierania komórek drożdżowych - podajesz datę i samo wszystko wyskakuje, liczy oddzielnie dla ejlów, lagerów i hybrydowych... wystarczy nieco znać inglisz
http://www.mrmalty.com/calc/calc.html
 
pzdr

Przetłumaczyłem wpis na blogu Nate O.'s Brew Log, wg mnie najlepszy jaki znalazłem opis syropu kandyzowanego.
http://nateobrew.blo...ow-to-make.html
 
 
„Tajemnice syropu kandyzowanego oraz jak wykonać własny”
 
„W internecie jest wiele dezinformacji na temat syropu kandyzowanego, czym on jest, i jak go zrobić. Po wykonaniu syropu 100 i więcej razy, po setkach godzin pracy i badań, mam pewne wyobrażenie na ten temat.
 
Na początek zacznijmy od tego, co to jest syrop kandyzowany. «Candi syrup» albo «Kandijsiroop» albo «sirop de candi» jest ciemnym, mocno aromatycznym syropem powstającym z cukru wykorzystując reakcję Maillarda i efekt karmelizacji. W Belgii, dzięki różnym podatkom i subsydiom, cukier buraczany jest znacznie tańszy od trzcinowego, zatem «autentyczne» belgijskie syropy powstają z cukru buraczanego. Nie ma w tym cukrze nic specjalnego. Jest używany bo jest tani i dostępny. Proces rafinacji cukru usuwa wszelkie zanieczyszczenia, pozostawiając czystą sacharozę. Buraczana sacharoza jest chemicznie identyczna z sacharozą trzcinową.
 
Reakcja Maillarda jest skomplikowanym zestawem interakcji pomiędzy źródłem azotowym [nitrogen source] i cukrami redukującymi. Przykładami cukrów redukujących są glukoza i fruktoza. Sacharoza nie jest cukrem redukującym, zatem nie może wejść w reakcję Maillarda. Nie jest możliwe zajście reakcji Maillarda z samym cukrem buraczanym czy trzcinowym, w ich normalnej postaci chemicznej. Aby umożliwić reakcję Maillarda należy najpierw inwertować sacharozę do glukozy i fruktozy.
 
Cukier można inwertować za pomocą podgrzewania, zakwaszenia lub obu metod równocześnie. Szybkość przemian chemicznych wzrasta z temperaturą. W temperaturze pokojowej inwertowanie sacharozy za pomocą kwasu może zająć kilka dni, a w temperaturze wrzenia 30 minut. Kiedy sacharoza zostanie inwertowana, cukry stają się cukrami prostymi, które mogą już tworzyć produkty reakcji Maillarda. Wszelkie pozostałe kwasy (po inwertowaniu) muszą jednak zostać zneutralizowane.
 
Wszyscy producenci syropu kandyzowanego, twierdzą że ich produkt zawiera jedynie cukier i został wykonany przez wielokrotne podgrzewanie i chłodzenie. Mało prawdopodobne, aby było to prawdą, zgodnie z podstawami chemii.
 
Taka dezinformacja na temat syropu kandyzowanego wynika z dwóch powodów. Po pierwsze, recepta na syrop nie może zostać opatentowana. Jedynym sposobem utrzymania receptury w tajemnicy jest... zachowanie tajemnicy. Drugim z powodów są regulacje FDA dotyczące znakowania produktów. «Produkty pomocnicze» nie muszą być zamieszczane na etykietach wśród składników. «Produkty pomocnicze» są definiowane jako «substancje, które są dodawane do żywności ze względu na ich techniczne lub funkcjonalne oddziaływanie w produkcji, ale nie są obecne w gotowym produkcie w zauważalnych wartościach, i nie mają żadnego technicznego i funkcjonalnego wpływu na ten gotowy produkt». Producenci syropów nie muszą ujawniać jakich kwasów i dodatków użyli podczas produkcji, odkrycie ich mogłoby oznaczać zastosowanie przez kogoś «inżynierii odwróconej» na ich produkcie.
 
FDA posiada wykaz jakie środki mogą być użyte do produkcji karmelu.
Dopuszczone do żywności węglowodany: dekstroza (glukoza), laktoza, syrop maltozowy, melasa, skrobia hydrolizowana, sacharoza.
 
Kwasy: octowy, cytrynowy, fosforowy, siarkowy, siarkawy (w UK również solny).
 
Zasady: wodorotlenek amonu (woda amoniakalna/wodny roztwór amoniaku), wodorotlenek wapnia, wodorotlenek potasu, wodorotlenek sodu.
 
Sole mogą być kombinacjami z następujących: amon, węglan sodu lub potasu, dwuwęglany, fosforany, siarczany i siarczyny.
 
Lyle's Golden Syrup jest rodzajem syropu inwertowanego z kwasem solnym i wodorotlenkiem sodu. Kwas pozostawia jony chlorkowe, pożywka jony sodowe. Razem tworzą chlorek sodu, czyli sól w produkcie finalnym.
 
Znając półprodukty i mając trochę wiedzy chemicznej, możemy zagłębić się w prawdziwą naturę syropu kandyzowanego. Nie mam żadnych wątpliwości, że syrop powstaje z sacharozy. Jakiś kwas i podgrzewanie jest stosowane do inwertowania sacharozy. Każdy pozostały po inwertowaniu kwas musi zostać zneutralizowany. Wodorotlenek amonu (NH4OH) może zneutralizować każdy pozostały kwas i zapewnić równocześnie źródło azotu do reakcji Maillarda. Jeśli inna pożywka zostanie użyta, to jakiś inne źródło azotu będzie potrzebne. Fosforany zwiększają szybkość reakcji Maillarda, więc sól amonowo-fosforanowa będzie miała podwójne zastosowanie, dostarczając azotu i fosforanu.
 
Mając taką wiedzę, nie jest niczym trudnym wykonanie zamiennika dla syropu kandyzowanego. Oto recepta jaką wymyśliłem:
 
100 g dekstrozy (glukoza, cukier kukurydziany)
370 g sacharozy (cukier stołowy)
1 filiżanka wody
½ łyżeczki pożywki (fosforan diamonowy, DAP)
½ łyżeczki kwaśnego węglanu potasu (KHCO3)
½ łyżeczki soku z cytryny
 
1) Zagotuj wodę z cukrem
2) Dodaj sok cytrynowy
3) Gotuj przez 30 min (temperatura pomiędzy 98° C a 104° C), dodaj wody jeśli potrzeba dla utrzymania prawidłowej temperatury
4) Dodaj pożywkę (DAP), węglan potasu i dobrze wymieszaj
5) Podgrzej do 160° C, dodaj ½ filiżanki wody i dobrze wymieszaj (ostrożnie!)
6) Podgrzej do 155° C, dodaj filiżankę wody i wymieszaj
7) Wlej do słoika albo ostudź i przechowuj w pojemniku plastykowym
 
Powodem, dla którego dodałem dekstrozę (glukozę), jest moje odkrycie, że dekstroza bardziej ciemnieje w niższych temperaturach niż fruktoza, czyli więcej dekstrozy oznacza bardziej prażony, ciemniejszy syrop, a więcej fruktozy bardziej owocowy, jaśniejszy.
 
Można też podgrzewać syrop do niższej temperatury (uzyskasz fajne waniliowe aromaty w około 127° C). Możesz również eksperymentować z liczbą cykli podgrzewania/chłodzenia.
 
Zachęcam do próbowania, aby znaleźć metodę najbardziej odpowiednią dla siebie. Reakcja Maillarda odpowiada za różne wspaniałe aromaty, ale też niezbyt dobre cierpkie posmaki. Znalezienie właściwej proporcji pomiędzy tymi dobrymi i złymi jest najtrudniejszą częścią wytwarzania swojego własnego syropu kandyzowanego.”

Zrób taki syrop który będzie miał konsystencję lejącego miodu /dolej więcej wody/, mimo wszystko to dużo wygodniejsze w użyciu niż zastygły na kamień.

W temp. 150 st. zachodzą już procesy karmelizacji cukru i syrop z kandyzowanego zacznie robić się karmelowy. Rada Mirogastera jest więc trochę niebezpieczna. Jeżeli chcesz koniecznie mieć cukier skrystalizowany, próbuj odparować do końca wodę ogrzewając długo syrop w temp. ok. 100 st. aby syrop zbytnio nie ściemniał. Żeby było jasne - nie daję żadnej gwarancji że taki syrop po wystudzeniu zrobi się twardy. Ja nie staram się utwardzić syropu, bo to nieistotne. Przechowuję półpłynny syrop w plastikowych puszkach po ekstrakcie - łatwiej się rozpuszcza w brzeczce.

Lopez - mea culpa Podeslij rachunek za foremke
Tworzac takie zestawienie sugerowalem sie 'publikacjami' zamieszczonymi w przypisach.
A robiac wg tych przepisow, sam chcialem uzyskac syrop i takowy uzyskalem. Wyszedl brak doswiadczenia z cukiernictwa
Tak sie zastanawiam, czy nie mozesz jeszcze wrzatkiem troche rozwodnic tego syropu, ponownie zagotowac-zredukowac wode i zakonczyc przy 150C.
Teoretycznie powinienes uzyskac temp. hardball - czyli krystalizacje po ostygnieciu O ile, oczywiscie chce ci sie jeszcze eksperymentowac.
 
Btw. plik zaktualizowany poprzez dodanie odpowiednich temperatur koncowych

Słuchajcie, to jest receptura na syrop cukrowy. Zawsze będzie miał formę płynną. Takie jest założenie. Nie wiem, kto zamieścił informację: "cel: produkt w formie skrystalizowanej". Jest ona nieprawdziwa i myląca. W formie stałej występuje cukier kandyzowany, którego przepis w pierwszym poście zamieścił darko.

Tak -to miałem na myśli ,samodzielnie zmniejsza moc grzałki,sam ustawiasz współczynnik w zależności jaka moc grzałek,jaka objętość brzeczki -po prostu najpierw "na sucho" tzn sama woda bez słodu robiłem próbę,żeby sobie to posprawdzać.Sondę zamówiłem sobie z nierdzewki ale chciałem dłuższą rurkę-300mm,nie było problemu,jestem zadowolony.ten drugi ,z tym zaworem,to tak jak piszesz-może do pompy-trzeba by zapytać producenta.Do sterowania mieszadłem-uważam ,że zbyteczne-u mnie chodzi non-stop

Ludzie, wrzućcie już na luz. Bnp już się oczyściłeś z pomówień bolka o sprzedaż sterowników, teraz się za to weź, a rynek pokaże co jest lepsze Atari czy Commodore, to znaczy SPZ czy BNP. Rozumiem napięcie bolka, bo w końcu zrobił coś co się sprzedaje, a to jego praca i zarobek, a tu potencjalnie wyrasta konkurencja. Nawet jeśli bnp na tym nie zarobi to bolek i tak straci bo kto skorzysta z pomocy bnp, ten nie kupi SPZ. Niestety tak już jest. Teraz bolku trzeba zaatakować rynek. Może coś zmodernizować, dodać jakąś funkcję? Nie znam żadnego z tych sterowników, więc nie wypowiem się czego im brakuje, albo co zmienić.

ad1.
umieść go tuż pod powierzchnią przy minimalnym zakładanym wybiciu. Teoretycznie to powinna być 1/3 wysokości słupa brzeczki.
 
ad2.
ja mam spust na kolankach uszczelniony teflonem i nic się nie dzieje. Ale mój kocioł ma 48 cm średnicy