pepo

'alea iACTA est' wyklikał 'anonimowo' Waldemar.

"A niech mnie" - powiedział Waldemar i od razu pożałował.

"A numerek?" - pani na poczcie zalotnie odmówiła obsługi Waldemara.

"Ale masz minę!" - od rycia w ziemi paznokcie Waldemara były czarne.

"Entliczek, pentliczek" - wypadło, że Waldemar.

"I tyle w tym temacie" - ryknął Waldemar i wyszedł z pomieszczenia wc.

"Jak pan zrobi z jaj wydmuszki, to nie będą tak śmierdzieć". Waldemar nie był pewien.

"Jakim językiem posługuje się pan za granicą?". Waldemar pokazał.

"Jedziesz na grzyby?". Nie, Waldemar miał je u stóp.

"Jestem z Towarzystwa. Jestem agentem ube..." - werbowali Waldemara.

"Kiedy będzie wypłata?". Waldemar walnął w kalendarz.

"Kopę lat, no nie?" Waldemar cierpliwie znosił złośliwości kolegów.

"Lubię szum starej płyty" - Waldemar młotem burzył glazurę i terakotę.

"Mielonka" - stwierdził Waldemar po otwarciu puszki Pandory.

"Nic mi nie rośnie" - Waldemar oddał nasienie i złożył reklamację.

"Noc jeszcze młoda" - Waldemar generalnie preferował młodsze.

"O której masz odlot?". Waldemar takich rzeczy nie planował.

"Odwróć się" - poprosił Waldemar. Nie chciał go obgadywać za plecami.

"Pan tu nie stał" - powiedziała baba do Waldemara, który tam stał.

"Panie doktorze, wszystko mi się kojarzy!". Lekarz zalecił Waldemarowi analizę.

"Poproszę dwanaście jaj" - zakupy Waldemara były nietuzinkowe.

"Sama się puknij" - odpyskował Waldemar.

"To niemożliwe - na pewno są sztuczne". Waldemar odwrócił wzrok.

"Trudno nie zwilgotnieć w takich warunkach..." - Waldemar szepnął do niej zalotnie pod wiatą przystanku.