Mikadorus

W nocy dziewczyna zaniepokojona brakiem snu i biadoleniem faceta mogła dodać roztwór cukru do piwa w celu podniesienia ekstraktu. Podejrzewam zamach na brzeczkę.

Nie ma opcji by gaz ulatywał gdzieś przy igle? Bawię się pistoletami gazowymi na propan i CO2 i tam zalecają by dać tam trochę olejku silikonowego - ale tutaj odpada, bo mała część poszłoby to piwa.
 
Tam winne są zazwyczaj nieprzesmarowane niczym uszczelki (olejek silikowowy) lub złe spasowanie.  Ogólnie to przy lekkiej nieszczelności wszystko działa... gaz ucieka tak powoli, że zobaczysz to pod wodą, albo przy przyłożeniu do ucha.  Problem pojawia się po x czasu "chcesz strzelić" i klapa.
 
Jak mniemam to w tym urządzeniu są co najmniej 2 uszczelki (wyłączając połączenia, które nie są non stop pod ciśnieniem).
- okolice igły
- zaworek z mechanizmem dozującym gaz.
 
Jeśli przy igle nie cieknie to może zawór masz padnięty.
 
Powyższa wypowiedź oparta jest jedynie na schemacie jednego dozwonika jaki znalazłem i doświadczenia z pistoletami gazowymi. Ale generalnie chodzi przecież o to samo tj. dozowanie porcji gazu.

Tak jak Jaras mówił - styka.
 
Jeszcze jedna rzecz
- pończochę wygotuj i to porządnie.  Takie cieliste np. wrzucasz do wrzątku i gotujesz. Po kilku sesjach są śnieżnobiałe. Ja po prostu mam taki mały garnek, wkładam pończochę, gotuję we wrzątku. Po 4-5 minutach woda do wylania... i tak kilka razy, póki całego barwnika nie wypłuczesz. OXI też wybrawia, ale jest z tym więcej zachodu.  Całość zabiegu we wrzątku ze zmienianiem wody potrwa ok. 20-30 minut. Następne użycie pończochy już jest szybsze, bo nie musisz wypłukiwać barwnika.
 
Najlepsze rezulataty wybarwiania są jak woda porządnie "buzuje". Wtedy lepiej stać nad garnkiem, bo pończocha wypełnia się parą i łatwo wychodzi z garnka ;-). 
 
Pewnie nie ma jakiś przeciwskazań do krótkiego gotowania, ale skoro barwnik się wypłukuje to nie chciałbym pić tego z piwem.

Daję roztwór wody z cukrem do fermentora z kranikiem. Zwykle na 25L daję 140-170g glukozy z 750ml wody. Biorę jakąś dłuugą rajstopę. Porządnie ją gotuję. Zaciągam piwo ustami, wkładam wężyk w rajstopę i aż do dołu fermentora.  Rajstopy nie mocuję. Jest na tyle długa, że to co wystaje "trzymam" pomiędzy biodrem a fermentorem na ścisk. W tym czasie drugą łapą dbam o to by nie zaciągać syfu z dnia drugiego fermentora.  Po tej akcji kilka razy delikanie "mieszam" rurką z rajstopą w wiadrze by się cukier powoli mieszał i na 40 minut daje sobie spokój z piwem.
 
Po tym czasie butelkuję. Granatu nie miałem, piwa równo nagazowane. Infekcji z tego powodu brak. 

Daję roztwór wody z cukrem do fermentora z kranikiem. Zwykle na 25L daję 140-170g glukozy z 750ml wody. Biorę jakąś dłuugą rajstopę. Porządnie ją gotuję. Zaciągam piwo ustami, wkładam wężyk w rajstopę i aż do dołu fermentora.  Rajstopy nie mocuję. Jest na tyle długa, że to co wystaje "trzymam" pomiędzy biodrem a fermentorem na ścisk. W tym czasie drugą łapą dbam o to by nie zaciągać syfu z dnia drugiego fermentora.  Po tej akcji kilka razy delikanie "mieszam" rurką z rajstopą w wiadrze by się cukier powoli mieszał i na 40 minut daje sobie spokój z piwem.
 
Po tym czasie butelkuję. Granatu nie miałem, piwa równo nagazowane. Infekcji z tego powodu brak. 

Ja wszystkie butelki "ze skupu" traktuję tak:
1. Ładuję do ciepłej/gorącej wody.
- po godzinie opróżniam butelkę do 1/3, zatykam palcem i "shake"
- wylewam całość.
2. Nalewam trochę wody, szczotka na wkrętarce i kręcę z 5-10 s.
3. Robię mocny roztwór oxi i zostawiam w nim butle na 20-30minut.
4. Wkładam do skrzynek szyjkami w dół
 
Tak przygotowane butelki po prostu przemywam roztworem z oxi przed rozlewaniem piwa.

Ja wszystkie butelki "ze skupu" traktuję tak:
1. Ładuję do ciepłej/gorącej wody.
- po godzinie opróżniam butelkę do 1/3, zatykam palcem i "shake"
- wylewam całość.
2. Nalewam trochę wody, szczotka na wkrętarce i kręcę z 5-10 s.
3. Robię mocny roztwór oxi i zostawiam w nim butle na 20-30minut.
4. Wkładam do skrzynek szyjkami w dół
 
Tak przygotowane butelki po prostu przemywam roztworem z oxi przed rozlewaniem piwa.

Trochę ciężko chmielić jak nie znasz przybliżonego IBU, jakie uzyskasz. Możesz zakładać, że producent dał je w dolnych granicach dla gatunku piwa, ale to jedynie założenia, a nie fakty. Łatwo przechmielić, a efekty mogą być gorsze niż to co wyjdzie na bazie przepisu producenta.   Jeśli firma zaleca to chmielenie na zimno to jedynie z tym bym się bawił.

Jak duża warka?

Bulkanie to norma. Nawet po kilku miechach fermentacji może być - ot. podniosła się temperatura i gaz uwalnia się z piwa.
 
Bardziej bałbym się o ten nieszczęsny film... ale to już decyduj sam co robić. Z mojego krótkiego doświadczenia wychodzi, że zbyt długie przetrzymanie na tych drożdżach odbije się negatywnie na smaku piwa. Póki co miałem 9 pszeniczniaków i tylko ten co był przetrzymany (nie miałem czasu rozlać) trochę się skiepścił. Tzn. dało się wypić, ale ... no ale, przez pierwsze tygodnie przy piciu jakbym wąchał gęstwę. Po miesiącu już jest lepiej...

Wszystko zależy od alfa-kwasów, a Ty sobie wziąłeś tak o z kapelusza. Sprawdź lepiej ile a-k ma lubelski z innych sklepów z tego rocznika i to będzie dużo lepszy szacunek, niż wartość z wiki.
 
W twoj browar jest np. 3,5% ak czyli trochę więcej. Obetnij pierwszą dawkę do zakładanych IBU i tyle.

Witam,
 
Zastanawiam się skąd bierze się głęboka goryczka w moim piwie.
 
Wykorzystuję najczęście 2/3 chmielu, które sugeruje producent, oraz by ograniczyć czas bytowania chmielu w piwie granulat gotuję w siateczce.
 
 
Mam podejrzenie, że całość chmielenia idzie na goryczkę, a pozostałe aspekty wynikające z czasów dodawania chmielu idą w odstawkę. Pełną dawkę chmielu dałem 2 razy i wyszło mega goryczkowo.
 
Schemat chmielenia (przeciętnie)
60min goryczka
10min aromat
 
Np. American Wheat 12blg
Chmielenie
 - Chmiel El Dorado (10 min) -38g
- Chmiel Chinook (60min) - 30g
 
Po tygodniu fermentacji co najmniej 2x bardziej chmielone niż bitter.
 
Zastanawiam się czy jakość wody ma wpływ na uwalnianie się goryczki... bo już nie mam pomysłu. Red Ale z zestawu http://homebrew.pl/pl/p/Red-Ale-12-BLG/90chmielone jakoś 2/3 tego co zaleca producent + siateczki wyjęte zaraz po gotowaniu) i.. jest na poziomie nachmielonego bittera.
 
Zaraz po gotowaniu chłodzę brzeczkę za pomocą chłodnicy zanurzeniowej. Staram się nie zaciągać syfu z dna kotła przy przelewaniu.
 
By nie było - chmielę ze stoperem. Gdy jest "O" to w przeciągu 5min brzeczka zaczyna się chłodzić.

Ma im bardziej zasadowa woda tym więcej goryczki i gorsza jej jakość, chyba gdzieś u Kaisera był wykres do tego.
 
Też AW jest piwem gdzie nic nie kontruje goryczki w porównaniu do takiego bittera, do AW spokojnie nawet 10g Chinooka na 60' by wystarczyło.

Chodziło mi tak po głowie żeby dodać biedronkowe OXI do zacierania: 

 
Na opakowaniu ma, że zawiera alfa-amylazę, zamysł był taki żeby przyspieszyć zacieranie i po dodaniu 8 g na 5 kg słodów po 10 minutach miałem wszystko zatarte! Sprawdziłem wskaźnikiem na pewno szybko się zatarło dla pewności poczekałem do 15 minut i przefiltrowałem, właśnie się chmieli. W smaku brzeczka okej nie ma mydlastych posmaków, trochę boję się o utlenienie. Jak sądzicie da ten sposób radę do przyspieszania procesu i czy po fermentacji nie będzie żadnych nie chcianych posmaków? Ktoś już tak kiedyś próbował bo w necie mało informacji na ten temat... 

Jeśli to co widać na zdjęciu to błona, to są to pewnie jakieś bakterie (chociaż niektóre drożdże też są zdolne do wytwarzania błony- głównie dzikie/bretty).
Po samym wyglądzie błony na forum otrzymasz pewnie odpowiedź - tlenowiec, co nic nie mówi, a błony mogą wytwarzać też bakterie beztlenowe. Jak piwo jest dobre to je butelkuj normalnie, sprzęt dokładnie wymyj i zdezynfekuj, Jak piwo zaczyna się "psuć" w smaku to kanał i tym bardziej dokładne czyszczenie i dezynfekcja.

Mycie z ludwikiem + oxi. Wrzątek może zniszczyć balingometr.
 
Osobiście nie odkażam tego, tylko biorę stalową łyżkę do zupy, wkładam do oxi na 10-15min, gotuję wodę w czajniku i lekko przepłukuję ją zaraz przed pobraniem próbki, którą zlewam do menzurki. Po pomiarze próbuję piwka czy aby się nic nie skiepściło;D.

Chłopaki nie piszecie co potrzeba do zacierania
- Garnek 30L
- filtrator z oplotu
- fermentor z kranem
- jodowy wskaźnik skrobii
- "wonsz silikonowy" (1-2m)
 
Idzie to zdobyć za ok. 150zł z przesyłkami jak dobrze poszukasz. Zwraca się po 4-5 warkach (jakbyś zacierał zamiast "brewkicił")
 
No i najważniejsza coś do podgrzania. 6 warek robiłem z brewkitu, kolejne 5 już z zacieraniem. Największą zaletą zacierania są koszty i wpływ na smak. Największą zaletą brewkitu -  godzina roboty.

Ja bym przelał teraz na cichą, albo zabutelkował i się nie przejmował klarownością (bo domyślam się, że tylko o klarowność Ci chodzi).

Ja bym nic nie przelewał. Jak nie ma pracy drożdży (nie czyt. przestało bulkać) to do butelek.

Cicha nie jest warunkiem wymaganym do otrzymania dobrego piwa. Jeżeli drożdże zakończyły pracę, to lej w butelki, otrzymasz normalne grodziskie.

W nocy dziewczyna zaniepokojona brakiem snu i biadoleniem faceta mogła dodać roztwór cukru do piwa w celu podniesienia ekstraktu. Podejrzewam zamach na brzeczkę.

Woda, ług sodowy, P3-horolith flusing i Oksonia aktiv S - w temperaturach 80 i 85 C. Niroklar SF itp. Kilka etapów jest w temperaturze otoczenia.
 
Wnioski J. Piepórki i J. Diakuna
 
1. Występuje zróżnicowanie programów mycia w zależności od mytego urządzenia, okre-
su jego użytkowania lub przestoju.
2. Dobór środków chemicznych, temperatura i czas operacji w danym programie mycia
wymaga wcześniejszej analizy powstających osadów oraz mytych urządzeń.
3. Najczęściej stosuje się kombinację mycia alkaliczno – kwaśnego. Preferowany jest ług
sodowy występujący w każdym z programów mycia oraz roztwory kwasu fosforowego
i azotowego.
4. Najczęściej stosowanym dezynfekantem jest preparat na bazie kwasu nadoctowego,
który nie wymaga płukania. Charakteryzuje się on wysoką skutecznością biobójczą
i wygodą w użyciu.
5. W przypadku tanków fermentacyjnych oraz zbiorników pośredniczących występuje
ograniczenie stosowania wysokich temperatur, stąd też mycie odbywa się wyłącznie
czynnikami chemicznymi w temperaturze otocznia, w wydłużonym czasie
 
 
Tu masz pełen artykuł.

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCEQFjAA&url=http%3A%2F%2Fyadda.icm.edu.pl%2Fyadda%2Felement%2Fbwmeta1.element.baztech-article-BAR0-0045-0059%2Fc%2Fhttpir_ptir_orgartykulypl111ir1112476pl.pdf&ei=W0GHVbrVKYjZU_DYgCg&usg=AFQjCNE8u9Hhvjq7QLRwSHnIcsy1YngBDw&bvm=bv.96339352,d.d24&cad=rja

Woda, ług sodowy, P3-horolith flusing i Oksonia aktiv S - w temperaturach 80 i 85 C. Niroklar SF itp. Kilka etapów jest w temperaturze otoczenia.
 
Wnioski J. Piepórki i J. Diakuna
 
1. Występuje zróżnicowanie programów mycia w zależności od mytego urządzenia, okre-
su jego użytkowania lub przestoju.
2. Dobór środków chemicznych, temperatura i czas operacji w danym programie mycia
wymaga wcześniejszej analizy powstających osadów oraz mytych urządzeń.
3. Najczęściej stosuje się kombinację mycia alkaliczno – kwaśnego. Preferowany jest ług
sodowy występujący w każdym z programów mycia oraz roztwory kwasu fosforowego
i azotowego.
4. Najczęściej stosowanym dezynfekantem jest preparat na bazie kwasu nadoctowego,
który nie wymaga płukania. Charakteryzuje się on wysoką skutecznością biobójczą
i wygodą w użyciu.
5. W przypadku tanków fermentacyjnych oraz zbiorników pośredniczących występuje
ograniczenie stosowania wysokich temperatur, stąd też mycie odbywa się wyłącznie
czynnikami chemicznymi w temperaturze otocznia, w wydłużonym czasie
 
 
Tu masz pełen artykuł.

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCEQFjAA&url=http%3A%2F%2Fyadda.icm.edu.pl%2Fyadda%2Felement%2Fbwmeta1.element.baztech-article-BAR0-0045-0059%2Fc%2Fhttpir_ptir_orgartykulypl111ir1112476pl.pdf&ei=W0GHVbrVKYjZU_DYgCg&usg=AFQjCNE8u9Hhvjq7QLRwSHnIcsy1YngBDw&bvm=bv.96339352,d.d24&cad=rja

To słabo raczej.