Ranking

W piątek oraz w sobotę w eliminacjach #wkpd2017 Wasze piwa oceniało grono sędziów w składach: Wędzony Porter Bałtycki – 24 piwa (1 komisja) Michał Krzysztofik Tomasz Szołno Marek Kamiński Przemysław Szczepańczyk Hoppy Sour Ale – 27 piw (1 komisja) Andrzej Piątek Tomasz Piszczelski Michał Kliszcz Marta Sznajder Piotr Świerzko Weizenbock – 26 piw (1 komisja) Jan Gadomski Dariusz Chachulski Rajmund Komosiński Marcin Kwil Sebastian Pawłowski Milk Stout z owocami – 59 piw (2 komisje) Artur Kamiński Artur Napiórkowski Przemysław Iwanek Michał Kliszcz Paweł Masłowski Przemysław Szczepańczyk Sebastian Baranowski Bartosz Markowski Michał Kopik Piotr Świerzko Belgian Blond – 51 piw (2 komisje) Przemysław Iwanek Andrzej Piątek Dawid Pożoga Adam Szewczyk Jerzy Mitczuk Marek Kamiński Michał Krzysztofik Łukasz Kojro West Coast IPA – 93 piwa (4 komisje) Artur Kamiński Michał Jaskólski Paweł Masłowski Paweł Leszczyński Filip Mazur Dawid Kulbicki Marta Sznajder Łukasz Kojro Bartosz Markowski Michał Kopik Sebastian Baranowski Michał Bartosik Krzysztof Kumoch Bardzo serdecznie dziękujemy za pomoc. Wyniki eliminacji podamy dziś wieczorem. W niedzielę sędziujemy finały, a wyniki Konkursu ogłosimy podczas Gala ogłoszenia wyników 7. Warszawskiego Konkursu Piw Domowych :-)

U góry masz piwo na dole osad drożdżowy. To pewnie jasne. Jak będziesz chciał użyć gęstwy to najpierw odkręc słoik i sprawdź po zapachu czy nie ma kwasu, siarkowodoru i innych tego typu zapachów innych niż piwo. Jeśli nie ma to spróbuj piwo. Jesli jest ok to przenosisz gestwe (ogrzaną do temp pokojowej łyżka zdezynfekowamą) do wcześniej przegotowanej i schlodzonej do ok 30 stopni wody. Wszystko mieszasz i czekasz ok 15 min. Martwe drożdże opadną a żywe zrobią na powierzchni wody piankę. Żywe drożdże zazwyczaj mają jaśniejszy kolor. Dam zobaczysz że martwe które opadną będą ciemno beżowe... czasem prawie wchodzące w brąz. Ja wtedy do brzeczki wlewam tylko te żywe a te na dnie wlewam w kanal. Wysłane z mojego SM-G930F przy użyciu Tapatalka

Chciałbym się z wami podzielić recepturą na piwo, które wygrało IV MKPD w Chorzowie w kategorii Russian Imperial Stout. RIS v2, 26.5 BLG, 108 IBU (formuła Tinseth), około 21,5 litra Zasyp (15 kg) Pale Ale - 12 kg (80%) - 2 kg Bestmalz, 10 kg Weyermann Caramunich III (Weyermann) - 1 kg (~6,7%) Carafa Special II (Weyermann) - 1 kg (~6,7%) Palony jęczmień - 1 kg (~6,7%) Chmiele Magnum 11,5% alpha - 50 g Mosaic 12% alpha, - 100 g Drożdże FM52 Zacieranie (2.56 L wody / kg słodu) 67 C - 105 minut (temperatura spadła z 67 C do 66 C) 76 C - 10 minut Po wysładzaniu odebrałem około 32 litry - 21 Brix. Gotowanie - 120 minut Magnum - 50 g, 60 minut - 47 IBU Mosaic - 50 g, 30 minut - 37 IBU Mosaic - 50 g, 15 minut - 24 IBU Po gotowaniu odebrałem 21,5 litra - 27,5 Brix. Schłodzone do 15 C przez około 20-30 minut chłodnicą zanurzeniową. Zadane 250 ml gęstwy FM52 - trzecie pokolenie, gęstwa miała 1 dzień. Piwo fermentowało w lodówce w plastikowym fermentorze. Fermentacja główna - 21 dni 16 C przez 5 dni, następnie podnosiłem temp o 0,5 C dziennie do 20 C. Fermentacja cicha - 28 dni w 18 C (piwnica w szklanym słoju). Odfermentowało do 8,5 BLG Rozlew na 2.0 Vol - przy rozlewie dodane dwie łyżki stołowe gęstwy drożdżowej - FM52 Woda nie była modyfikowana, Ph nie sprawdzałem ale prawdopodobnie było w okolicach 5.4-5.6, przy podobnym zasypie ostatnio utrzymało mi się na takim poziomie. Kilka uwag i dodatkowych informacji. Piwo warzyłem 15.10.2016, do butelek trafiło 02.12.2016, nagazowało się po około 2 miesiącach, bardzo dobre zaczęlo być po 3 miesiącach. Na konkursie piwo miało 9 miesięcy i wydaje mi się, że było w optymalnej formie. Ciekawostka na temat drożdży - w typ wypadku użyłem drożdży po pierwszym podejściu do RISa, którego zepsułem (dramatyczna wydajność) - piwo miało 23 BLG, nie twierdzę, że to potwierdza regułę, że można zbierać drożdże po wysokich balingach, ale akurat w tym wypadku zagrało. Bardzo istotne jest też dobre napowietrzenie brzeczki. I temperatura fermentacji - przy takim piwie, jeżeli ucieknie w ciągu pierwszych dni, to na pewno drożdże naprodukują wyższych alkoholi co finalnie przy piwie o takim balingu będzie średnio przyjemne. Co bym zmienił? Na pewno celowałbym w niższe nagazowanie, 1.8 albo nawet 1.6, a do zasypu dorzuciłbym opiekane płatki owsiane (3-5%), które bardzo fajnie mi zagrały w kolejnej wersji RISa, może trochę bym obciął palone słody (do 5%), ale kto co lubi . Nie zaszkodziłoby dodanie mchu irlandzkiego oraz pożywki dla drożdży - im będzie im łatwiej, tym mniejsze ryzyko, że naprodukują czegoś niechcianego. Fermentacja cicha nie jest potrzebna moim zdaniem, jeżeli nic do piwa nie dodajemy, ale w tym wypadku można ją potraktować jako leżakowanie . Jeżeli ktoś się zdecyduje uwarzyć tę recepturę, to koniecznie dajcie znać, jakie były efekty . RIS v2 Damian Krupa IV MKPD Chorzów metryczka.pdf

Ostatnio robiłem kegerator. Po skompletowaniu wszystkich części stwierdziłem, że przydałby się jeszcze ociekacz pod kran. Jak się okazało jest to droga rzecz, więc postanowiłem na razie zrobić go samodzielnie. Nie jest on oczywiście tak ładny jak kupny, ale na początek może być. Spełnia swoją funkcję. Potrzeba: - plastikowy koszyk - bęben od pralki lub jakiś arkusz stali. Myślałem nawet o plastiku, ale miałem bęben na zbyciu, więc go użyłem. Ma on tę zaletę, że jest od razu z dziurami. - szlifierka - kombinerki Na początku zmierzyłem, szerokość bębna i pod ten wymiar dostosowałem koszyk plastikowy. Potem odciąłem boki. Trzeba wziąć wymiar koszyka + 1-2 cm zapasu na zagięcie ,,nóżek'' Zapas oznaczony w czerwonych prostokątach. Bęben jest zaokrąglony więc aby zagiąć tę krzywą część trzeba zrobić nacięcia. Można też w ogóle całość naprostować, ręcnie lub na imadle. Od spodu wygląda to tak. To już zdjęcia drugiego egzemplarza. Ten drugi lepiej mi wyszedł. Wkładamy to do koszyka i gotowe. Koszt to ok 2 zł za koszyk + 3 zł za cienkie kółko do szlifierki. Jedna uwaga. Dziurki w bębnie są z jednej strony jakby wklęsłe A z drugiej wypukłe Ja aby uzyskać szerszy ociekacz, zrobiłem go tak, że od góry ociekacza mam oczka wypukłe. Gdyby dać to odwrotnie to na pewno by było lepiej. Mam jeszcze materiał na 2 ociekacze, więc jeszcze 1 na pewno zrobię.

Byłem, zostawiłem: Browar Insanity Hops - Bock x2 Browar Insanity Hops - Black Ipa (Cienkusz po Porterze Bałtyckim) Zabrałem: Alison - American Wheat Alison - SH Enigma Browar pmzs- Porter 22 Aktualny stan depozytu powinien wyglądać tak z dnia 20.10 około godziny 20: Browar Przepona - Grodziskie v7 Browar Przepona - Lekkie jasne ale Browar Przepona - Grodziskie v8 Browar Domowy Stefkowy Dzwoniec - Session IPA Browar Domowy Stefkowy Dzwoniec - Session Kveik IPA Browar Domowy Stefkowy Dzwoniec - Session Kveik IPA Browar Domowy Stefkowy Dzwoniec - Session Wit IPA Browar Domowy Stefkowy Dzwoniec - Pszeniczne Browar pmzs - Pils? 11,4 x2 Browar pmzs- Singel hop Topaz 13,8 Browar pmzs- Pszeniczne z kolendrą 11,7 Browar Insanity Hops - Bock x2 Browar Insanity Hops - Black Ipa (Cienkusz po Porterze Bałtyckim) Degustacja wkrótce

Dzięki za wrzucenie fajnej i docenionej receptury tym bardziej, że ostatnio mało kto chwali się swoimi osiągnięciami, a przecież konkursów i zwycięskich piw jest dużo. Dla mnie ten dział (receptury autorskie) oraz odnośnik na wiki z medalowymi recepturami jest bazą wyjściową do warzenia piwa w stylu którego jeszcze nie warzyłem (RIS cały czas przede mną). Pozdrawiam i gratuluję

Ja dorzuciłem do pierwszego RISa (23 BLG) płatków - mniej więcej 3g na litr. Zaczął być znośny po 10-11 miesiącach bo wcześniej była kawa i parkiet (płatki z piwem były 4 tygodnie). Dużo też zależy jakie płatki wrzucisz i czy macerujesz czy nie. Ja raczej robię sobie wywar z płatków, trzymam w 80 C jakieś 10-15 minut, a potem wszystko trafia do fermentora. Z macerowaniem nie mam doświadczeń. Jeszcze Do mocnych piw jeżeli dodawałem gęstwy przy rozlewie to problemów z refermentacją nie miałem. Dwa razy nie dodałem i jedno jest baaardzo delikatnie nagazowane a drugie wcale

To ja odwrotnie, słabe to było jak cholera, a piana to już epicki dramat, jak po szamponie czy innym ludwiku.

Browar Insanity Hops - Koźlak (wymiana poza depozytem) Piana: drobnopęcherzykowa, niewysoka Wygląd: ciemny bursztyn, trochę rubinowych refleksów, klarowne Aromat: Delikatny słodowy, skórka chleba, odrobinę aromatu chmielowego Smak: Smaki słodowe, chlebowe, goryczka raczej niewyczuwalna Nasycenie niskie, średnia treściwość. Słabo się orientuje w lagerach, aromat, wygląd raczej spoko, tylko chyba za niska goryczka.

The Yeast Bay Lochristi Brett Blend This blend combines Brettanomyces strains isolated from a unique beer produced in the Lochristi area in East Flanders. One strain provides a moderate funk and light fruitiness, while the other strain adds a more assertive fruitiness dominated by hints of strawberry. This blend also imparts a pleasant acidity over time that helps to balance out the profile of the finished beer. It can be slow to start up. Temperature: 70 - 80 ºF Attenuation: 80%+ Flocculation: Medium-Low --- Ta mieszanka łączy szczepy Brettanomyces wyizolowane z wyjątkowego piwa produkowanego w obszarze Lochristi we Flandrii Wschodniej. Jeden szczep daje umiarkowany funk i lekki owocowy aromat, natomiast drugi produkuje bardziej owocowe aromaty z dominującymi nutami truskawek. Mieszanka ta nadaje również przyjemną kwasowość w czasie, która przyczynia się do zrównoważenia profilu gotowego piwa. Mieszanka startuje dość niemrawo. Temperatura fermentacji: 21,1 - 26,7 oC Poziom przemiany cukrów w alkohol i CO2: 80%+ Flokulacja: Średnio-niska Dodatkowe informacje dostępnie w sieci: Wiki Milk the Funk(1) informuje, że mieszanka produkuje aromaty zbliżone do innego blendu - Smaller Labs BKYeast C2, który został wyizolowany z piwa Cantillon Iris, możliwe że jest to ta sama, subtelna mieszanka produkująca delikatnie owocowe z wyczuwalną nutą truskawek. Zidentyfikowano w niej szczepy B. bruxellensis. Zarówno Ed Coffey(2) Amos Browne(3) podkreślają że piwo fermentowane tą mieszanką dojrzewa szczególnie dobrze. Aby zrobić starter dla blendu Lochristi, wystartuj go w środowisku pół-aerobowym przez 4-6 dni w temperaturze około 21,1 oC, a potem zostaw je w temperaturze pokojowej do czasu aż opadnie osad i zlej, to co się nadaje. Na blogu The Mad Fermentationist(4) odnotowano, iż niektóre szczepy dają umiarkowany funk i lekki owocowy aromat, a inne szczepy produkują bardziej owocowe aromaty z dominującymi nutami truskawek. Źródła: 1. http://www.milkthefunk.com/wiki/Brettanomyces 2. http://www.alesoftheriverwards.com/2015/03/revisiting-yeast-bay-brett-blends.html 3. http://www.browneandbitter.com/2015/03/tasting-notes-lochristi-peach-sour.html Życzę przyjemnych eksperymentów, a gdyby się komuś moje tłumaczenie przydało, proszę o punkt lub piwo do sprawdzenia

Z takich ogólnych informacji to by było tyle. W trakcie dyskusji będe wam cos dopisywał, ale na dzisiaj mysle że wystarczy. Co do zastosowania kawy w piwie, nie wypowiem się z własnego doswiadczenia gdyż warka Coffee Staut jest w kolejce do warzenia, mogę jedynie podpowiedziec z doświadczenia kawowego, że kawa najlepiej zachowuje sie jako czarna przelewowa tj dripper, lub Chemex ewentualnie Cold brew. Najwięcej aromatów mozemy uzyskać właśnie z tych trzech metod. Jeżeli dripper i chemex jest bardzo zbliżona to cold brew już wyciąga z kawy ciut inne aromaty i ma zmieniony profil kwasowosci i goryczy. Który byłby lepszy do piwa trzeba sprawdzić już doświadczalnie. Długo się nad tym zastanawiałem i doszedłem do 3 sposobów dodawania kawy. 1. Tuż po skończeniu chmielenia, kiedy temp spadnie na tyle by kawy nie przeparzyć. Wrzucenie do temp 85-95°C byłoby myślę ok. Pozostawienie w czasie stygniecia brzeczki. Tutaj mysle czas w jakim temp nam spadnie do 20-30°C będzie bardzo ważny, by kawa nie parzyła sie 2h tylke te 20-30 min. Sprawdzałem na wodzi i w czasie 20min w jakim stygła mi kawa efekt był całkiem optymalny. 2. Wrzucenie kawy na zimno, tak jak chmielenie na zimno. Ziarno które jest obrabiane na sucho ma bardzo wiele aromatów, podczas mielenia ziarna czuć to na potęgę, warto byłoby zatrzymać je w piwie. Nie wiem jak z efektywnoscią ale sprawdzić to trzeba. Pisze ziarno obrabiane na sucho, ale każda dobra aromatyczna arabika byłaby ok. Ja po prostu ubóstwiam te obrabiane na sucho! 3. Zaparzenie kawy w wyżej wymienionych trzech sposobach i dodanie jej do brzeczki. Tutaj sa wg mnie trzy sposoby dodawania, które trzeba sprawdzić: a) Dodanie zaparzonej kawy bezposrednio do brzeczki podczas zadawania drożdzy. b) Dodanie zaparzonej kawy na ostatni dzień, dwa fermentacji? Może dłużej, moze krócej... c) Dodanie zaparzonej kawy bezpośrednio przed butelkowaniem. Myślałem nad uwarzeniem piwa z wyższym ekstraktem początkowym(1-2*), by dodanie kawy nie rozrzedziło nam piwa. To chyba na tyle moich suchych rozmyśleń, postaram się za każdym razem opisywać moje spostrzeżenia oparte już na doświadczeniach!

Prezentujemy pełne wyniki eliminacji VII Warszawskiego KPD im. Wojtka Trześniowskiego. Piwa poniższych piwowarów zakwalifikowały się do finału. Kolejność nazwisk przypadkowa. Hoppy Sour Ale: Mateusz Wąsowski Łukasz Kryśkiewicz Marek Waluś Artur Lesiak Wędzony Porter Bałtycki: Jan Gadomski František Sýkora Janusz Švach Łukasz Kryśkiewicz Adam Chrostek West Coast IPA: Miłosz Jenarzewski Andrzej Bielski Maciej Osiński Paweł Kowalewski Rafal Krzywicki Jan Gadomski Julian Ćwirko Mateusz Bilski Andrzej Czapski Weizenbock: Piotr Antolik Piotr Brzeziński Marcin Senderski Belgian Blond: Sebastian Makowski Dominik Murawa Dawid Bobryk Jan Gadomski Maciej Osiński Marcin Senderski Mink Stout z owocami: Julian Ćwirko Paweł Ginter Łukasz Śledziński Damian Wadas Helena Podjaska-Ginter Rafał Mortka Wojciech Kossecki Łukasz Kryśkiewicz Piotr Brzeziński Jonatan Młodziński Maciej Palusiński