Spod piwnego buta coolturalna nuta

[amarus]

Pamięta ktoś Skautów Piwnych? " W ramach poszerzania kultury (piwnej) stworzyliśmy z kolegami kącik poezji ziewanej..."

"No i ja się wstawiłem... (za nimi, za nimi...)" i lirycznie w temacie się wychyliłem (już po wychyleniu kilku...) i tak oto powstała fraszka o kwiatach i bukietach.

 

Nie znalazłem na forum innej twórczości więc założyłem nowy temacik gdyż chętnie poczytam i sam się podzielę jak nieco znowu uleję...

 

 

 

Kwiaty i bukiety. Czy ja w nich gustuję?

Kwiaty kocham! Ten widok zawsze mnie ujmuje…

Najpiękniejszy kwiat - to taki na trzy palce

Pięknem jaśniejący w nalanej mi warce

 

Prócz cudnego widoku, ważna kwiatu gęstość

Gdy zanurzam w nim nos, czuję jego miękkość

Delikatne… lecz wyraźne uczucie błogości narasta

Jakby me usta kojarzyły podobne uczucie podniety…

Ale o tym basta!

 

Nie masz lepszego doznania nad kwiatu piwnego dziewiczość

Którą Ty jeden kontemplujesz, niczym Kossak polskości malowniczość…

 

A bukiety?

Toż to kwintesencja wszystkiego!

To smak, aromat, konstytucja bytu... nalanego!

Osobiście wolę bukiecik z tych delikatniejszych…

Broń Boże słodkich! Raczej… chmielowo subtelniejszych

Z lekką nutką goryczy, ekstraktu nie za wiele

By przyjemności starczyło na długo… i w duszy, i w ciele.

 

Tak więc kochanie moje i Ty niewiasto, co przede mną skrywasz swe wdzięki

Podaj mi pierwej ów kwiat! i bukiet z Regionu… a wiekuiste otrzymasz me dzięki!