[Lepsze piwo] PIWO DYNIOWE CZYLI PUMPKIN ALE MADE IN POLAND

[Pierre Celis]

Warzywa w piwie dla wielu muszą być szokiem. Kiedy Browar Kormoran wprowadził pierwsze w Polsce piwo z warzywami, a był to Czarny Dąb z burakiem i cykorią, koneserzy piwni podzielili się na dwa obozy: tych, którzy łapali się za głowę słysząc, że w piwie są buraki, i tych, którzy takie "wynalazki" przyjmowali z otwartymi ramionami.

 

 Ja należę do tych drugich, ale znam też takich, którzy boją się na takie piwa spojrzeć, nie mówiąc o kosztowaniu. Z okazji Halloween 2012 dwa wiodące browary kontraktowe zaproponowały nam piwo z dyni. Szok? Dla niektórych pewnie tak, ale Pumpkin Ale tu i ówdzie warzone są już od lat. W Polsce jednak po raz pierwszy. Piwo dyniowe to wdzięczny styl, bo to po prostu radosne piwowarstwo. Z jednej strony nawiązuje do modnego w Polsce Halloween, z drugiej do naszej pory roku, czyli sezonu jesienno-zimowego.

 

Takie właśnie radosne piwowarstwo zaprezentowała Pinta, która już z etykiety puszcza do nas oko. Uśmiechnięta dynia, genialna nazwa i to przekręcone i w Dyniamicie od razu wołają: hej, wyluzuj, jesienna depresja na bok, napij się piwa z dyni! Każdy kto pierwszy raz widzi i słyszy taką zbitkę "piwo z dyni" musi być w radosnym szoku. I po wypiciu Dyniamitu w tym radosnym nastroju pozostanie.

 

Dyniamt ma smak bardzo przyjemny, wyraźnie dyniowo-pomarańczowy. Łatwo wyczuć też przyprawy, a w posmaku atakują korzenne goździki i ponownie mieszanka przypraw. Posmak jest półwytrawny, a nawet półsłodki, ale sama końcówka posmaku jest wytrawna. Dyniamit to bardzo dobre piwo na zimę, treściwe, przyjemne i dość mocne pod względem alkoholu, ale jest on fachowo schowany. Piwo też świetnie wygląda, solidna piana i lekko pomarańczowy błysk zachęcają do skosztowania. Mocne musowanie na języku i wysoka pijalność dopełniają wrażenia solidnego rzemiosła.

 

Zupełnie inną wizualno-smakową drogą poszedł AleBrowar, u którego już z etykiety bije strach i przerażenie. Kobieto-mumio-kościotrup o twarzy małpoluda, z którego wyłażą robale mocno utrzymuje nas w nastroju słynnego horroru Johna Carpentera pt. Halloween z psychopatą w białej papierowej masce. W Naked Mummy na pierwszy plan wysuwa się aromat żywicznego chmielu charakterystycznego dla chmielenia na zimo. Z przypraw najbardziej wyczuwalny jest imbir i gałka muszkatołowa, które w posmaku bardzo przyjemnie i delikatnie gryzą podniebienie. Dominuje jednak chmiel i jego charakterystyczna goryczka. Piwo samo w sobie jest zupełnie dobre, jednak jego dyniowość zupełnie się rozmyła i gdzieś zanikła. W tym wypadku do duża wada, bo Pumpkin Ale bez smaku i aromatu dyni to nie Pumpkin Ale. Cała para poszła więc w nastrój horroru dla dorosłych - może i pomysł dobry, ale całość trzeba lepiej wyreżyserować.

 

Czytaj całość na blogu autora