09E. Strong Scotch Ale

[Makaron]

9E. Strong Scotch Ale

 

Aroma: Deeply malty, with caramel often apparent. Peaty, earthy and/or smoky secondary aromas may also be present, adding complexity. Caramelization often is mistaken for diacetyl, which should be low to none. Low to moderate esters and alcohol are often present in stronger versions. Hops are very low to none.

Appearance: Light copper to dark brown color, often with deep ruby highlights. Clear. Usually has a large tan head, which may not persist in stronger versions. Legs may be evident in stronger versions.

Flavor: Richly malty with kettle caramelization often apparent (particularly in stronger versions). Hints of roasted malt or smoky flavor may be present, as may some nutty character, all of which may last into the finish. Hop flavors and bitterness are low to medium-low, so malt impression should dominate. Diacetyl is low to none, although caramelization may sometimes be mistaken for it. Low to moderate esters and alcohol are usually present. Esters may suggest plums, raisins or dried fruit. The palate is usually full and sweet, but the finish may be sweet to medium-dry (from light use of roasted barley).

Mouthfeel: Medium-full to full-bodied, with some versions (but not all) having a thick, chewy viscosity. A smooth, alcoholic warmth is usually present and is quite welcome since it balances the malty sweetness. Moderate carbonation.

Overall Impression: Rich, malty and usually sweet, which can be suggestive of a dessert. Complex secondary malt flavors prevent a one-dimensional impression. Strength and maltiness can vary.

Comments: Also known as a ?wee heavy.? Fermented at cooler temperatures than most ales, and with lower hopping rates, resulting in clean, intense malt flavors. Well suited to the region of origin, with abundant malt and cool fermentation and aging temperature. Hops, which are not native to Scotland and formerly expensive to import, were kept to a minimum.

 

Ingredients: Well-modified pale malt, with up to 3% roasted barley. May use some crystal malt for color adjustment; sweetness usually comes not from crystal malts rather from low hopping, high mash temperatures, and kettle caramelization. A small proportion of smoked malt may add depth, though a peaty character (sometimes perceived as earthy or smoky) may also originate from the yeast and native water. Hop presence is minimal, although English varieties are most authentic. Fairly soft water is typical.

 

Vital Statistics:

OG: 1.070 ? 1.130

IBUs: 17 ? 35

FG: 1.018 ? 1.056

SRM: 14 ? 25

ABV: 6.5 ? 10%

 

Commercial Examples: Traquair House Ale, Belhaven Wee Heavy, McEwan's Scotch Ale, Founders Dirty Bastard, MacAndrew's Scotch Ale, AleSmith Wee Heavy, Orkney Skull Splitter, Inveralmond Black Friar, Broughton Old Jock, Gordon Highland Scotch Ale, Dragonmead Under the Kilt

 

 

9E. Strong Scotch Ale

 

Aromat: Głęboko słodowy z wyczuwalnym aromatem karmelowycm. Torfowe, ziemiaste i/albo wędzone drugoplanowe aromaty mogą występować nadając kompleksowości. Karmelizacja często jest mylona z diacetylem, który powinien być niski do niewyczuwalny. Niskie do umiarkowane estry i alkoholowe aromaty są obecne w mocniejszych wersjach.

Wygląd: Kolor od jasno miedziany do ciemno brązowy, przeważnie z głęboko rubinowymi odblaskami. Klarowne. Przeważnie ma żółtobrązową piane, która nie musi siędługo utrzymywaćw mocniejszych wersjach.

Smak: Bogaty słodowy wraz z karmelizacją(podczas gotowania), która często jest obecna. Nutki słodu palonego, albo smaków wędzonych mogą być obecne. Charakter orzechowy może również występować. Wszystkie te smaki mogą utrzymywać się do finiszu. Smaki chmielowe oraz goryczka są od niskie do średnio niskie, zatem wrażenia słodowe powinny dominować. Diacetyl jest od niski do brak, aczkolwiek karmelizacja może czasami mylona z diacetylem. Niksie do umiarkowane estry oraz smaki alkoholowe. Estry mogą sugerować śliwki, rodzynki albo owoce suszkone. Smak na podniebieniu jest przeważnie słodki i pełny, ale finisz może być od słodki do średnio wytrawny (co wyniki z małego zasypu palonego jęczmienia.)

Tekstura: Średnia pełna do pełna treściwość wraz z (w niektórych wersjach posiadającą gęstą, gumowatą lepkość). Gładkie alkoholowe rozgrzanie jest przeważnie obecne i jest mile widziane póki balansuje słodową słodkość. Umiarkowanie nagazowane.

Ogólne wrażenia: Bogate słodowe i przeważnie słodkie, które może kojarzyć się z deserem. Kompleksowość smaków zapobiega odczuciom jednowymiarowości. Moc jak i słodowość mogą być różne.

Komentarz: Znane również jako ?wee heavy?. Fermentowane w niższych temperaturach niż większość ale`i, jak również mniejsze ilości chmielu, mogą nadać czysty, intensywny smak i aromat słodu. Bardzo dobrze pasuje do regionu pochodzenia, wraz z ogromną ilością słodu, chłodną fermentacją i temperaturą dojrzewania. Chmiel, który nie występuje naturalnie w Szkocji i który był relatywnie drogi z powodu, że musiał być importowany, był używany w minimalnych ilościach.

 

Surowce: Dobrze zmodyfikowany słód pale ale, wraz z do 3% zasypem palonego jęczmienia. Może być użyty słód crystal dla nadania koloru; słodkość pochodzi najczęściej nie od słodu karmelowego, a z powodu niskiego nachmielenia, wysokich temperatur zacierania oraz karmelizacji podczas gotowania. Małe dodatki słodów wędzonych, mogą nadać głęboką nutkę torfowego charakteru (czasami odczuwany jako ziemiasty, albo wędzony) mogą również pochodzić oryginalnych drożdży oraz lokalnej wody. Obecność chmielu jest minimalna, aczkolwiek chmiele angielskie są bardziej autentyczne. Umiarkowanie miękka woda jest typowa dla tego stylu.

 

Podstawowe informacje:

OG: 1.070 ? 1.130

IBUs: 17 ? 35

FG: 1.018 ? 1.056

SRM: 14 ? 25

ABV: 6.5 ? 10%

 

Komercyjne przykłady: Traquair House Ale, Belhaven Wee Heavy, McEwan's Scotch Ale, Founders Dirty Bastard, MacAndrew's Scotch Ale, AleSmith Wee Heavy, Orkney Skull Splitter, Inveralmond Black Friar, Broughton Old Jock, Gordon Highland Scotch Ale, Dragonmead Under the Kilt

[JacekKocurek]

Pozwoliłem sobie dokonać redakcji tłumaczenia Makarona. Mam nadzieję, że nie będzie miał mi tego za złe. Nie umniejsza to mego podziwu dla jego pracy włożonej w tłumaczenia BJCP. Jeżeli uznacie moje wypociny za sensowne to mogę kontynuować .

 

 

9E. Strong Scotch Ale

 

Aromat: Mocno słodowy ze zwykle wyczuwalnym karmelem. Mogą występować drugoplanowe aromaty torfowe, ziemiste i/albo dymne zwiększając złożoność aromatu. Produkty karmelizacji są często mylone z diacetylem, którego poziom powinien być niski do niewyczuwalnego. Nuty estrowe i alkoholowe na poziomie niskim do umiarkowanego są zwykle obecne w mocniejszych wersjach. Aromat chmielu jest słaby lub niewyczuwalny.

Wygląd: Kolor od jasno miedzianego do ciemno brązowego, przeważnie z ciemno rubinowymi odblaskami. Klarowne. Piana przeważnie jasnobrązowa, w mocniejszych wersjach nie musi być trwała.

Smak: Mocno słodowy zwykle z karmelowym pochodzącym z gotowania brzeczki, (szczególnie w mocnych wersjach). Mogą być obecne nutki słodu palonego, albo smaków wędzonych jak również orzechowy charakter. Wszystkie te cechy powinny utrzymywać się aż do finiszu. Smaki chmielowe oraz goryczka są na poziomie od niskiego do średnio niskiego - powinny zatem dominować wrażenia słodowe. Poziom diacetylu od niskiego do całkowitego braku, choć produkty karmelizacji bywają czasami z nim mylone. Estry oraz smak alkoholu są wyczuwalne słabo do umiarkowanie. Estry obecne w piwie mogą wnosić smaki śliwek, rodzynek lub suszonych owoców. Paleta jest przeważnie słodka i pełna, ale finisz może być od słodkiego do średnio wytrawnego (co wynika z niewielkiego dodatku palonego jęczmienia.)

Tekstura: Średnio pełna do pełna treściwość wraz z (w niektórych wersjach) gęstą, gumowatą lepkością. Przeważnie występujące łagodne, alkoholowe rozgrzewanie jest mile widziane dopóki równoważy je słodowa słodkość. Nagazowanie umiarkowanie .

Ogólne wrażenia: Bogato słodowe i przeważnie słodkie, budzi skojarzenia z deserem. Złożoność smaków zapobiega odczuciu jednowymiarowości. Zarówno moc jak i słodowość mogą się wahać.

Komentarz: Znane również jako ?wee heavy?. Fermentowane w niższych temperaturach niż większość ale, jak również warzone z mniejszą ilością chmielu charakteryzuje się czystym i intensywnym smakiem i aromatem słodu. Bardzo dobrze pasuje do regionu pochodzenia, obfitującego w słód i pozwalającego na chłodną fermentacją i dojrzewanie w niskich temperaturach. W czasach narodzin stylu chmiel, który nie występuje naturalnie w Szkocji, był używany w minimalnych ilościach ze względu na konieczność importu i wysoką cenę.

 

Surowce: Dobrze zmodyfikowany słód pale ale, z dodatkiem palonego jęczmienia w ilości do 3% zasypu. Można użyć słodu typu crystal w celu nadania koloru; słodkość zwykle nie pochodzi jednak od słodu karmelowego, a jest efektem niskiego nachmielenia, wysokich temperatur zacierania oraz karmelizacji podczas gotowania. Małe dodatki słodów wędzonych dodają piwu głębi, choć charakter torfowy (czasami określanego jako ziemisty lub wędzony) może również pochodzić od oryginalnych drożdży oraz lokalnej wody. Obecność chmielu choć jest minimalna, to jednak chmiele angielskie są bardziej autentyczne. Typowa dla tego stylu jest umiarkowanie miękka woda.

 

Podstawowe informacje:

OG: 1.070 ? 1.130

IBUs: 17 ? 35

FG: 1.018 ? 1.056

SRM: 14 ? 25 (EBC: 35,9 - 65,05)

ABV: 6.5 ? 10%

 

Przykłady komercyjne : Traquair House Ale, Belhaven Wee Heavy, McEwan's Scotch Ale, Founders Dirty Bastard, MacAndrew's Scotch Ale, AleSmith Wee Heavy, Orkney Skull Splitter, Inveralmond Black Friar, Broughton Old Jock, Gordon Highland Scotch Ale, Dragonmead Under the Kilt

Edytowane 21 Listopada 2008 przez jkocurek

[Makaron]

To bym proponowal bys tlumaczyl inne style, a jak skonczymy to mozemy wrocic do porawy juz przetlumaczonych? Co ty na to? Szybciej bedzie gotowa calosc. Ale jesli chcesz korygowac tylko to tez fajnie, bo ja zadko czytam to co napisalem , i za kazdym razem jak to zrobie to widze dziesiatki bledow, wynika to z tlumaczenia od reki na szybko. Jakikolwiek wklad w ten projekt jest mile widziany

[Makaron]

Poprawiam moja niescislosc tlumaczenia!

 

 

9E. Strong Scotch Ale

 

Aromat: Mocno słodowy ze zwykle wyczuwalnym karmelem. Mogą występować drugoplanowe aromaty torfowe, ziemiste i/albo dymne zwiększając złożoność aromatu. Produkty karmelizacji są często mylone z diacetylem, którego poziom powinien być niski do niewyczuwalnego. Nuty estrowe i alkoholowe na poziomie niskim do umiarkowanego są zwykle obecne w mocniejszych wersjach. Aromat chmielu jest słaby lub niewyczuwalny.

Wygląd: Kolor od jasno miedzianego do ciemno brązowego, przeważnie z ciemno rubinowymi odblaskami. Klarowne. Piana przeważnie jasnobrązowa, w mocniejszych wersjach nie musi być trwała.

Smak: Mocno słodowy zwykle z karmelowym pochodzącym z gotowania brzeczki, (szczególnie w mocnych wersjach). Mogą być obecne nutki słodu palonego, albo smaków wędzonych jak również orzechowy charakter. Wszystkie te cechy powinny utrzymywać się aż do finiszu. Smaki chmielowe oraz goryczka są na poziomie od niskiego do średnio niskiego - powinny zatem dominować wrażenia słodowe. Poziom diacetylu od niskiego do całkowitego braku, choć produkty karmelizacji bywają czasami z nim mylone. Estry oraz smak alkoholu są wyczuwalne słabo do umiarkowanie. Estry obecne w piwie mogą wnosić smaki śliwek, rodzynek lub suszonych owoców. Smak na podniebieniu jest przeważnie słodki i pełny, ale finisz może być od słodkiego do średnio wytrawnego (co wynika z niewielkiego dodatku palonego jęczmienia.)

Tekstura: Średnio pełna do pełna treściwość wraz z (w niektórych wersjach) gęstą, gumowatą lepkością. Przeważnie występujące łagodne, alkoholowe rozgrzewanie jest mile widziane dopóki równoważy je słodowa słodkość. Nagazowanie umiarkowanie .

Ogólne wrażenia: Bogato słodowe i przeważnie słodkie, budzi skojarzenia z deserem. Złożoność smaków zapobiega odczuciu jednowymiarowości. Zarówno moc jak i słodowość mogą się wahać.

Komentarz: Znane również jako ?wee heavy?. Fermentowane w niższych temperaturach niż większość ale, jak również warzone z mniejszą ilością chmielu charakteryzuje się czystym i intensywnym smakiem i aromatem słodu. Bardzo dobrze pasuje do regionu pochodzenia, obfitującego w słód i pozwalającego na chłodną fermentacją i dojrzewanie w niskich temperaturach. W czasach narodzin stylu chmiel, który nie występuje naturalnie w Szkocji, był używany w minimalnych ilościach ze względu na konieczność importu i wysoką cenę.

 

Surowce: Dobrze zmodyfikowany słód pale ale, z dodatkiem palonego jęczmienia w ilości do 3% zasypu. Można użyć słodu typu crystal w celu nadania koloru; słodkość zwykle nie pochodzi jednak od słodu karmelowego, a jest efektem niskiego nachmielenia, wysokich temperatur zacierania oraz karmelizacji podczas gotowania. Małe dodatki słodów wędzonych dodają piwu głębi, choć charakter torfowy (czasami określanego jako ziemisty lub wędzony) może również pochodzić od oryginalnych drożdży oraz lokalnej wody. Obecność chmielu choć jest minimalna, to jednak chmiele angielskie są bardziej autentyczne. Typowa dla tego stylu jest umiarkowanie miękka woda.

 

Podstawowe informacje:

OG: 1.070 ? 1.130

IBUs: 17 ? 35

FG: 1.018 ? 1.056

SRM: 14 ? 25 (EBC: 35,9 - 65,05)

ABV: 6.5 ? 10%

 

Przykłady komercyjne : Traquair House Ale, Belhaven Wee Heavy, McEwan's Scotch Ale, Founders Dirty Bastard, MacAndrew's Scotch Ale, AleSmith Wee Heavy, Orkney Skull Splitter, Inveralmond Black Friar, Broughton Old Jock, Gordon Highland Scotch Ale, Dragonmead Under the Kilt