[Piwny turysta] Unertl Weißbier z Haag in Oberbayern

Pierre Celis · 16 Grudnia 2013

Wpisem tym, nie jako udowadniam samemu sobie, że tęskno mi za pewnym, piwnym kierunkiem.

Jaki to kierunek? Rzecz jasna, Niemcy! W szczególności, z wielkim upodobaniem coraz częściej obieram kurs na Bawarię, gdzie oprócz zapierających dech w piersi krajobrazów, mogę poobcować wraz z doskonałą kuchnią z piwowarskimi wspaniałościami.

Jednym z takich miejsc, gdzie piwosz może w pełni się zrelaksować jest niewielkie miasteczko Haag in Oberbayern, leżące u podnóża pasma górskiego Alp Bawarskich.

Nie dość, że środowisko naturalne w tym miejscu jest nieskalane niszczycielką działalnością człowieka, to dodatkowym atrybutem tego miasteczka są materialne wspaniałości powstałe przed wiekami. Pocztówkowy widok w postaci średniowiecznej miejskiej zabudowy, pięknie komponuje się z doskonale zachowanym zamkiem powstałym w XII wieku. Urzekające miejsce, ale gdy do tego zestawu dodamy funkcjonujący od początku lat dwudziestych XX wieku browar, miejsce to, w mojej ocenie urośnie do rangi mistycznego miasta.

Mimo, że sylwetka browaru „Unertl Weißbier” położonego na obrzeżach miasta nie nawiązuje do najlepszych przykładów browarniczej architektury, ma w sobie to „coś” co może przykuwać uwagę turystę – piwosza. Piszę to może dlatego, że mam świadomość co kryje się we wnętrzach tego domu. Właśnie w tym niepozornym budynku kryje się 90 hektolitrowa warzelnia, zmodernizowana pod koniec lat 90-tych XX wieku oraz wanny służące otwartej fermentacji. Serce się raduje, gdy w dłoni trzyma się szklanicę wypełnioną doskonałym weissbierem i jednocześnie obserwuje się pracujące drożdże w otwartych kadziach fermentacyjnych. Pobyt w takim miejscu i w takich okolicznościach z pewnością zastąpi nie jedną kuracje sanatoryjną.

W chwili obecnej wielkość produkcyjna browaru oscyluje na poziomie 20 tysięcy hektolitrów rocznie. Jak przystało na browar funkcjonujący na bawarskiej ziemi, produkuje przede wszystkim piwa pszeniczne w trzech odmianach: Jasna pszenica (4,9% alk.), ciemna pszenica (5,8% alk.) oraz koźlakową pszenica (6,7% alk.). Dodatkowym piwem, który nie jako wzbogaca ich portfolio, jest niefiltrowany lager (4,9% alk.).

Mimo, że wszystkie piwa reprezentowały wysoki kunszt piwowarski, z pewną dozą nieśmiałości wskazałbym na dwa piwa, które nad wyraz przypadły mi do gustu. Był to lager, o pełnej słodowej sylwetce i wybitnie goryczkowej duszy. Drugim piwem był jasna pszenica. Klasyczne walory tego gatunki, były mocno tutaj uwypuklone. Piwo te chciało się i pić i pić!